صوفی بصدق دل نشوی تاصفا کجاست از سلطان باهو غزل 13
1. صوفی بصدق دل نشوی تاصفا کجاست
این راه باصفاست ولی جز جفا کجاست
یاران ز تو پرسم که مرا یار از سلطان باهو غزل 14
1. یاران ز تو پرسم که مرا یار کجاست
آن نگاری که دلم بردهمان یار کجاست
مبتلا در عشق گشتم، صبر ما از سلطان باهو غزل 15
1. مبتلا در عشق گشتم، صبر ما یاران کجاست
سخت بیماریست در جان مرهم جانان کجاست
کفر اول را ندانی راه چیست از سلطان باهو غزل 16
1. کفر اول را ندانی راه چیست
کفر ثانی کی شناسی هان که چیست
با دوست دلنواز سخن جز وصال از سلطان باهو غزل 17
1. با دوست دلنواز سخن جز وصال چیست
خسنش چو بی مثال، سمن زلف خال چیست
یاران صد هزار ولی یار ما یکی از سلطان باهو غزل 18
1. یاران صد هزار ولی یار ما یکی ست
غمخوار کس ندیدم دلدار ما یکی ست
آشکار ست، عشق، پنهان نیست از سلطان باهو غزل 19
1. آشکار ست، عشق، پنهان نیست
همچو ما در جهان رسوا نیست
یاران ره عشق بجز جور و جفا از سلطان باهو غزل 20
1. یاران ره عشق بجز جور و جفا نیست
کس لایق این راه بجز اهل صفا نیست
می‌نالم از عشق تو، جان را از سلطان باهو غزل 21
1. می‌نالم از عشق تو، جان را خبری نیست
بیمارم غمخوارم کس را خبری نیست
چو اینما تولوا شد قبلهء حقیقت از سلطان باهو غزل 22
1. چو اینما تولوا شد قبلهء حقیقت
جهتی دگر ندارم جز صاحب حقیقت
و هو معکم اینما کنتم نگر از سلطان باهو غزل 23
1. و هو معکم اینما کنتم نگر
ورنه خواندی رو تو در قرآن نگر
حق تعالی بالیقین حاضر نگر از سلطان باهو غزل 24
1. حق تعالی بالیقین حاضر نگر
چند ریزی از درون خون جگر