الا ای یار فرزانه بیا با ما از سلطان باهو غزل 49
1. الا ای یار فرزانه بیا با ما به میخانه
چون مردان باش مستانه بکن با جام پیمانه
یقین دانم درین عالم که لا از سلطان باهو غزل 50
1. یقین دانم درین عالم که لا معبود الا ھُو
ولا موجود فی الکونین لا مقصود الا ھُو
دل را ز درد دوری صد وجه بیقراری از سلطان باهو غزل 51
1. دل را ز درد دوری صد وجه بیقراری
آرام گر نیابم، فریاد گریه زاری
کفر اول می شناسد هر کسی از سلطان باهو غزل 52
1. کفر اول می شناسد هر کسی
لیک ثانی کفر کی داند کسی
خدایا کن تو بر من مهربانی از سلطان باهو غزل 53
1. خدایا کن تو بر من مهربانی
که جز تو نیست دردم را، تو دانی
از من هزار من شد هی هی هزارهی از سلطان باهو غزل 54
1. از من هزار من شد هی هی هزارهی هی
هی هی هزار از من از من هزار هی هی