بتا اگرچه به صورت تو زادهٔ بشری از بهار قصیده 246
1. بتا اگرچه به صورت تو زادهٔ بشری
ولی به روی درخشان، سلاله قمری
مگر میکند بوستان زرگری از بهار قصیده 247
1. مگر میکند بوستان زرگری
که دارد به دامان زر جعفری
با مه نو زهره تابان شد ز چرخ چنبری از بهار قصیده 248
1. با مه نو زهره تابان شد ز چرخ چنبری
چون نگین دانی جدا از حلقهٔ انگشتری
آنچه در دورهٔ ناصری از بهار قصیده 249
1. آنچه در دورهٔ ناصری
مرد و زن کشته شد سرسری
پشت مرا کرد ز غم چنبری از بهار قصیده 250
1. پشت مرا کرد ز غم چنبری
گردش این گنبد نیلوفری
چارتن در یک زمان جستند در دوران سری از بهار قصیده 251
1. چارتن در یک زمان جستند در دوران سری
پنج نوبت کوفتند از فر شعر و شاعری
ز عشق خوبروبان حصاری از بهار قصیده 252
1. ز عشق خوبروبان حصاری
شدم در چنگ رنج و غم حصاری
بدرود گفت دولت قاجاری از بهار قصیده 253
1. بدرود گفت دولت قاجاری
مرگ اندر آمد از پس بیماری
ای قد تو چون سرو جویباری از بهار قصیده 254
1. ای قد تو چون سرو جویباری
وی عارض تو چون گل بهاری
ای ثابتی از من خبر نداری از بهار قصیده 255
1. ای ثابتی از من خبر نداری
ای جان دل از تن خبر نداری
ای خواجه به جز سیم و زر چه داری؟ از بهار قصیده 256
1. ای خواجه به جز سیم و زر چه داری؟
چون علم نداری دگر چه داری؟