تا به چند اندر پی عشق مجازی؟ از بهار قصیده 257
1. تا به چند اندر پی عشق مجازی؟
چند با یار مجازی عشقبازی؟!
کسروی تا راند درکشور سمند پارسی از بهار قصیده 258
1. کسروی تا راند درکشور سمند پارسی
گشت مشکل فکرت مشکلپسند پارسی
ابلها زان خط که هر روزش به دفتر می کشی از بهار قصیده 259
1. ابلها زان خط که هر روزش به دفتر می کشی
بر سر تقوی و ایمان، خط دیگر می کشی
ثانی شمر لعین حسین خزاعی از بهار قصیده 260
1. ثانی شمر لعین حسین خزاعی
بسته میان تنک بر اذیت داعی
شد به اقبال شهنشه ختم کار جنگلی از بهار قصیده 261
1. شد به اقبال شهنشه ختم کار جنگلی
جنگل از خلخال و طارم امن شد تا انزلی
روزگار آشفتگی دارد بسر، کو همدمی از بهار قصیده 262
1. روزگار آشفتگی دارد بسر، کو همدمی
تا ز فیض صحبتش خاطر بیاساید دمی
ز تقوی عمر ضایع شد، خوشا مستی و خودکامی از بهار قصیده 263
1. ز تقوی عمر ضایع شد، خوشا مستی و خودکامی
دل از شهرت به تنگ آمد زهی رندی و گمنامی
گر به کوه اندر پلنگی بودمی از بهار قصیده 264
1. گر به کوه اندر پلنگی بودمی
سختفک و تیز چنگی بودمی
باد صبح ازکوهسار آید همی از بهار قصیده 265
1. باد صبح ازکوهسار آید همی
یاد یار غمگسار آید همی
بدرود گفت فر جوانی از بهار قصیده 266
1. بدرود گفت فر جوانی
سستی گرفت چیرهزبانی
مخور تا توانی می اندر جوانی از بهار قصیده 267
1. مخور تا توانی می اندر جوانی
می اندر جوانی مخور تا توانی
جهانا چه مطبوع و خرم جهانی از بهار قصیده 268
1. جهانا چه مطبوع و خرم جهانی
دریغا که بر خلق ناجاودانی