ناشاد مرا ، ای بت نوشاد از ازرقی هروی رباعی 85
1. ناشاد مرا ، ای بت نوشاد ، مکن
از داد خدا بترس و بیداد مکن
ای برده فراق تو فراغ دل از ازرقی هروی رباعی 86
1. ای برده فراق تو فراغ دل من
خالی ز گل و مل تو باغ دل من
ای کرده ببی وفایی آهنگ از ازرقی هروی رباعی 87
1. ای کرده ببی وفایی آهنگ ، مرو
باری سخنی ز بهر مردان بشنو
بر عاج بنا گوش چو سیم و خز از ازرقی هروی رباعی 88
1. بر عاج بنا گوش چو سیم و خز تو
آغاز همی کند خط دل گز تو
گفتم : بکنم دو دست کوتاه از ازرقی هروی رباعی 89
1. گفتم : بکنم دو دست کوتاه از تو
دل بر کنم ، ای صنم ، بیک راه از تو
هر چند بدردم از دل محکم از ازرقی هروی رباعی 90
1. هر چند بدردم از دل محکم تو
گیرم کم جان و دل ، نگیرم کم تو
تا بود ز روی مهر لاف من و از ازرقی هروی رباعی 91
1. تا بود ز روی مهر لاف من و تو
در خواب ندید کس خلاف من و تو
ای همت من رسیده پاک از پی از ازرقی هروی رباعی 92
1. ای همت من رسیده پاک از پی تو
در چشم خرد فکنده خاک از پی تو
ای فخر زمانه را ز پیوندی از ازرقی هروی رباعی 93
1. ای فخر زمانه را ز پیوندی تو
آدم شده محتشم ز فرزندی تو
دل تنگم از ان جهان پیوسته از ازرقی هروی رباعی 94
1. دل تنگم از ان جهان پیوسته
.......................................
از جور و ستیز تو بهر بیهده از ازرقی هروی رباعی 95
1. از جور و ستیز تو بهر بیهده ای
در هر نفس از سینه بر آرم سده ای
ای شمع ، که پیش نور دود آوردی از ازرقی هروی رباعی 96
1. ای شمع ، که پیش نور دود آوردی
یعنی خط اگر چه خوش نبود آوردی