رباعیات ازرقی هروی

1 گر شاه سه شش خواست سه یک زخم افتاد زنهار مگو که کعبتین داد نداد

2 کان نقش که کرد رای شاهنشه یاد در خدمت شاه روی بر خاک نهاد

1 ای عادت تو بوعده صادق بودن وی سیرت تو یار موافق بودن

2 بر موجب این دو چیز نیکو که تراست جز بر تو حلال نیست عاشق بودن

1 زآن بر دو لبت ز بوسه مرزوق نیم کز حسن و جمال چون تو ممشوق نیم

2 می طعنه زنی که تو مرا خوب نه ای من عاشقم ، ای نگار ، معشوق نیم

1 گه گویم : کار ترا گیرم سست خوش خوش مگر از تو دست بتوانم شست

2 چون عزم رهی شود درین کار درست از جان باید گرفتن آغاز نخست

1 تا از برم آن یار پسندیده برفت خونم ز دو چشم و خوابم از دیده برفت

2 ای دیده ، بریز خون دل ، کان دیده بگذاشت مرا در غم و نادیده برفت

1 اندر خوبی ترا فزودست جمال در فبضۀ آن کمان ابروی تو خال

2 از مشک ستاره ایست بر چرخ جلال کز غالیه در دو ظرف دارد و هلال

1 ای کرده ببی وفایی آهنگ ، مرو باری سخنی ز بهر مردان بشنو

2 اکنون که دلم هست بنزد تو گرو دل باز فرست ، هر کجا خواهی رو

1 آن کس که ز بهر او مرا غم نیکوست با دشمن من همی زید در یک پوست

2 گر دشمن بنده را همی دارد دوست بدبختی بنده دان ، نه بد عهدی دوست

1 با عشق بتان چو اوفتادت سروکار خورشید شود همان بشادی بیدار

2 از دولت و از روز بهی دل بردار عاشق نبود روز بد و دولت یار

1 دل بر کندم زین تن بیمار ، ای دوست بازم خرازین بلطف یک بار ، ای دوست

2 مگذار مرا بردر پندار ، ای دوست چون بردرت آمدم بزنهار ، ای دوست