از برف سر کوه چو ذات الحبکست از ازرقی هروی رباعی 13
1. از برف سر کوه چو ذات الحبکست
وین برف پرنده در هوا بس سبکست
...
ایام درشت رام تاج الملکست از ازرقی هروی رباعی 14
1. ایام درشت رام تاج الملکست
جان ابدی بنام تاج الملکست
...
چیزی که دویست و بیست صد از ازرقی هروی رباعی 15
1. چیزی که دویست و بیست صد افزونست
یک نیمۀ او هجده بود این چونست ؟
...
آن کس که ز بهر او مرا غم نیکوست از ازرقی هروی رباعی 16
1. آن کس که ز بهر او مرا غم نیکوست
با دشمن من همی زید در یک پوست
...
مر کلک ترا سخاوت ، ای خسرو از ازرقی هروی رباعی 17
1. مر کلک ترا سخاوت ، ای خسرو ، خوست
شمشیر تو بر شیر بدارند پوست
...
دل بر کندم زین تن بیمار از ازرقی هروی رباعی 18
1. دل بر کندم زین تن بیمار ، ای دوست
بازم خرازین بلطف یک بار ، ای دوست
...
در چشم من از آتش عشق تو نمیست از ازرقی هروی رباعی 19
1. در چشم من از آتش عشق تو نمیست
در جان من از شادی خصم تو غمیست
...
ای رای تو با ضمیر گردون از ازرقی هروی رباعی 20
1. ای رای تو با ضمیر گردون شد جفت
پیدا بر تو هر چه فلک راست نهفت
...
تا در دل من گل هوای تو شکفت از ازرقی هروی رباعی 21
1. تا در دل من گل هوای تو شکفت
خشنود شدم از تو بپیدا و نهفت
...
چون بر همه کس نمی شود راز از ازرقی هروی رباعی 22
1. چون بر همه کس نمی شود راز نهفت
من گوهر راز خود نمی دانم سفت
...
تا از برم آن یار پسندیده از ازرقی هروی رباعی 23
1. تا از برم آن یار پسندیده برفت
خونم ز دو چشم و خوابم از دیده برفت
...
ای گشته پراکنده سپاه و از ازرقی هروی رباعی 24
1. ای گشته پراکنده سپاه و حشمت
گرینده ندیمان و غریوان خدمت
...