اکنون که تر و تازه بخندید از ازرقی هروی قصیده 24
1. اکنون که تر و تازه بخندید نو بهار
ما و سماع و بادۀ رنگین و زلف یار
در روزگار کامروا باد و از ازرقی هروی قصیده 25
1. در روزگار کامروا باد و شاد خوار
شاه ملوک و صدر سلاطین روزگار
میرود سنجابگون بر چرخ از ازرقی هروی قصیده 26
1. میرود سنجابگون بر چرخ از دریا بخار
می کند پر حواصل بر سر عالم نثار
چون مساعد شد زمان و چون از ازرقی هروی قصیده 27
1. چون مساعد شد زمان و چون موافق گشت یار
موسم دی را توان کردن بنزهت چون بهار
ای دست منت تو بمن بنده در از ازرقی هروی قصیده 28
1. ای دست منت تو بمن بنده در دراز
درگاه تو ز حادثه من بنده را جواز
ای مبارک تر از ستارۀ روز از ازرقی هروی قصیده 29
1. ای مبارک تر از ستارۀ روز
صدمۀ آفتاب صدر افروز
شاه کرده است رای زی پوشنگ از ازرقی هروی قصیده 30
1. شاه کرده است رای زی پوشنگ
هامراهش میست و ساغر و چنگ
ز موج دریا این آبر آسمان از ازرقی هروی قصیده 31
1. ز موج دریا این آبر آسمان آهنگ
کشیر رایت پروین نمای بر خرچنگ
ایا بجود و بآزادگی بدهر از ازرقی هروی قصیده 32
1. ایا بجود و بآزادگی بدهر مثل
جهان بکلک تو و کف تو فکنده امل
اهل گردون دوش چون دیدند از ازرقی هروی قصیده 33
1. اهل گردون دوش چون دیدند بر گردون هلال
خرمی کردند و فرخ داشتند او را بفال
ز نور قبۀ زرین آینه تمثال از ازرقی هروی قصیده 34
1. ز نور قبۀ زرین آینه تمثال
زمین تفته فرو پوشد آتشین سر بال
از هری گر سوی اوغان شوی،ای از ازرقی هروی قصیده 35
1. از هری گر سوی اوغان شوی،ای باد شمال
باز گویی زهری پیش ملک صورت حال