ای کاسلامت، بکافریها ماند؛ از آذر بیگدلی رباعی 61
1. ای کاسلامت، بکافریها ماند؛
دل باختنت، بدلبریها ماند!
هاروت، بجزع چشم بندت ماند! از آذر بیگدلی رباعی 62
1. هاروت، بجزع چشم بندت ماند!
یاقوت، بلعل نوشخندت ماند!
عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند! از آذر بیگدلی رباعی 63
1. عقلی که، حذر کنم ز خوی تو نماند!
صبری که، سفر کنم ز کوی تو نماند!
گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند از آذر بیگدلی رباعی 64
1. گفتی: ز کسیت کینه در سینه نماند
چون نقش بد و نیک در آیینه نماند
ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛ از آذر بیگدلی رباعی 65
1. ای دوست، اسیران تو یک یک رفتند؛
وز دام تو طایران زیرک رفتند
ایشان که قرار سینه ریشان بردند از آذر بیگدلی رباعی 66
1. ایشان که قرار سینه ریشان بردند
اول دل آذر پریشان بردند
رفت آن کاغیار دشمن بودند از آذر بیگدلی رباعی 67
1. رفت آن کاغیار دشمن بودند
برق حاصل، آتش خرمن بودند
در عشق تو، آنان که به،هم نفسند از آذر بیگدلی رباعی 68
1. در عشق تو، آنان که به،هم نفسند
دردا که بدرد دل هم، می نرسند!
خود را گیرم که آشنا با تو کند؟! از آذر بیگدلی رباعی 69
1. خود را گیرم که آشنا با تو کند؟!
خونین دل من، کجا وفا با تو کند؟!
یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛ از آذر بیگدلی رباعی 70
1. یاران که، ز دلتنگی من، تنگ دلند؛
گر یاری من نکرده از من بحلند!
تو شاه و شهانت ز هواخواهانند از آذر بیگدلی رباعی 71
1. تو شاه و شهانت ز هواخواهانند
تو ماه و مهانت همه همراهانند
دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛ از آذر بیگدلی رباعی 72
1. دونان، اگرت دونان بدریوزه دهند؛
یا در عوض نماز، یا روزه دهند