از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند از آذر بیگدلی رباعی 73
1. از کوزه شکسته یی گرت بوزه دهند
مستان، که میت ز جام فیروزه دهند
غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛ از آذر بیگدلی رباعی 74
1. غارتگر جان، ز چشم من برد دو رود؛
هر یک از چشم من روان کرد دو رود
ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟! از آذر بیگدلی رباعی 75
1. ای بیخبر از خدا، گر آیی، چه شود؟!
غافل رفتی، بیخبر آیی، چه شود؟!
وقت است که گل قدم سوی باغ نهد از آذر بیگدلی رباعی 76
1. وقت است که گل قدم سوی باغ نهد
بلبل پهلو ببستر راغ نهد
از کوی تو چون باد صبا می‌آید از آذر بیگدلی رباعی 77
1. از کوی تو چون باد صبا می‌آید
بویش به مشامم آشنا می‌آید
پیکی که ز کوی یار ما می‌آید از آذر بیگدلی رباعی 78
1. پیکی که ز کوی یار ما می‌آید
جان‌بخش‌تر از باد صبا می‌آید
ای فوج طبیب را بدوزخ قائد از آذر بیگدلی رباعی 79
1. ای فوج طبیب را بدوزخ قائد
خواهی شودت قیمت مسهل عائد
زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید از آذر بیگدلی رباعی 80
1. زآن کوی، جواب نامه ی ما ناید
گفتم که بصبر آید، اما ناید!
برف آمده و بیخته کافور به بید از آذر بیگدلی رباعی 81
1. برف آمده و بیخته کافور به بید
یا گشته شکوفه از سر شاخ پدید؟!
تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛ از آذر بیگدلی رباعی 82
1. تا در غم جانان، بلبلم جان نرسید؛
آن درد که داشتم، بدرمان نرسید
دردی که به پای جبهه‌سای تو رسید از آذر بیگدلی رباعی 83
1. دردی که به پای جبهه‌سای تو رسید
حاشا نه به پاداش جفای تو رسید
سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید از آذر بیگدلی رباعی 84
1. سلخ شعبان، میم بدریوزه رسید
از پیر مغان روزی هر روزه رسید