وصلت نامه عطار نیشابوری

1 عقل اندر کارسازی جهان عشق اندر بی‌نیازی جهان

2 عقل دائم طالب صورت بود عشق آتش در همه صورت زند

3 عقل اندر نیستی هست آمده عشق اندر نیستی مست آمده

4 عقل نقاشی کند اندر جهان عشق شهبازی کند در لامکان

1 ای اهل قبور خاک گشتید و غبار هر ذره زهر ذره گرفتید کنار

2 این خود چه سرابست که تاروز شمار بیخود شده‌اید بیخبر از همه کار

1 چون آفت بی‌قیاس داری در پی چندانکه روی هراس داری در پی

2 ای خوشهٔ سر سبز سر مفراز چون می‌دانی که داس داری در پی

1 شیخ لقمان بود در عین وصال محو گشته در جمال ذوالجلال

2 ازوجود خویشتن فانی شده در بقای حق بحق باقی شده

3 از خودی بگذشته آن مرد خدا دائماً در وصل بود آن باصفا

4 از سلوک و از طلب بگذشته بود با جمال اندر طلب پیوسته بود

1 سائلی بنشست پیش بایزید گفت از لطف خدای برمزید

2 در ره حق دائماً مردانه‌ای در میان عارفان فرزانه‌ای

3 راه حق راتو به جان کوشیده‌ای دائماً از شوق حق جوشیده‌ای

4 تو شراب سر حق نوشیده‌ای سر اسرار خدا پوشیده‌ای

1 هر دل که ز لطف تو نشان یابد باز سررشته خود در دو جهان یابد باز

2 در راه تو هر که نیم جانی بدهد از لطف تو صدهزار جان یابد باز

1 در حبس وجود از چه افتادم من کز ننگ وجودخود بفریادم من

2 چون می‌مردم بصد هزاران زاری از مادر خویشتن چرا زادم من

1 ای پاکی تو منزه از هر پاکی قدوسی تو مقدس از ادراکی

2 در راه تو صد هزار عالم گردی در کوی تو صدهزار آدم خاکی

1 گیرم که به تو لطف الهی آمد در ملک تو ماه تا به ماهی آمد

2 در هر وطنی باغ و سرائی چکنی می‌پنداری که باز خواهی آمد

1 ای خلق دو کون ذکر گویندهٔ تو وی جملهٔ کاینات پویندهٔ تو

2 هر چند به کوشش نتوان در تو رسید تو با همهٔ ای همه جویندهٔ تو