وصلت نامه عطار نیشابوری

خالق هفت و شش و پنج و چهار

هر دو عالم مصحف آیات اوست

آفرید و داد او را جان پاک

چون ملایک ساجد و مسجود باش

اولا را داد درد ذوق عشق

اولیا را داد شور عاشقان

اولیا را داد هر دم خلعتی

اولیا را داد صد صدق و صفا

تا بیابی سر عشق کالامکان

هر یک از نوعی دگر جویان شده

از قدم در خون نشسته تا بفرق

جملگی در حال یک بینی شده

تا شوی از هر دو عالم مرد کار

از برای سر عشقش پرورید

بعد از آنش برکشید و میر کرد

سر وحدت یاب عالی بخت باش

که تو سر باز گو اسرار ما را

بود این شمس آنجا مجلس افروز

نه شمس است ونه بدر است و نه مظلم

همین آدم در آنجا شاهباز است

خواجهٔ ما و غلام مصطفی(ص)

در میان آن جهودان لعین

عشق احمد را خریدار آمده

واقف سرّ بود و مرد کار بود

دائماً با حق تعالی گفته راز

همچو او در علم یک دانا نبود

سرها از راز حق دانسته است

بی وکیلی و جفت فرد فرد بود

تا نگردی همچو احول کژ نظر

تا نباشی همچو احول شرمسار

تا نمانی همچو احول در سعیر

تا نمانی همچو احول در فنا

جمله یکتا دید او معاینه

نفس شومت احول آمد در میان

نفس شومت عالم کثرت بود

اندر او می بین جمال ذوالجلال

عشق اندر بی‌نیازی جهان

عشق آتش در همه صورت زند

عشق اندر نیستی مست آمده

عشق شهبازی کند در لامکان