وصلت نامه عطار نیشابوری

1 ای دل آخر یک دمی بیدار شو یک زمان جویای وصل یار شو

2 ای دل آخر یک دمی بگذر ز جان تا رسی اندر مقام لامکان

3 ای دل آخر یک دمی بگذر ز خود تا رهی از ننگ و نام و نیک و بد

4 ای دل آخر بگذر از هر دو جهان تا رسی در عالم عین و عیان

1 چون صفات او احد آمد مدام غیر نبود جمله او دان والسلام

2 هرچه دیدی ذات پاک او بود اینچنین بینی ترا نیکو بود

3 در همه اشیا ورا ظاهر ببین اولین و آخرین و ظاهرین

4 ظاهر و باطن ورا می‌بین مدام اول و آخر ورا می‌بین تمام

1 بود سلطانی ورا محمود نام هم بوقتش بود عالم بانظام

2 عادل بر حق بد آن سلطان دین بت شکن در سومنات و هند و چین

3 عمر خود اندر غزا بگذاشته کام خود را از غذا برداشته

4 سالها درجنگ کفار لعین بود او کی خسرو روی زمین

1 جملهٔ مردان زخود فانی شدند در بقای حق بحق باقی شدند

2 نفس خود را در ریاضت داشتند از خدای خود سعادت داشتند

3 یک زمان نه خواب کردند و نه خورد بوده‌اند از خلقهم آزاد و فرد

4 ترک لذات جهان کردی به کل این جهان را دیده اندر عین ذُل

1 بود در بغداد مردی با خبر زینجهان وزانجهان رفته بدر

2 از هوای نفس خود وارسته بود او کمر در عشق یزدان بسته بود

3 چار تکبیری زده بر کائنات وارهیده ازحیات و از ممات

4 شش جهت را او بدر انداخته پنج و شش را در ره حق باخته

1 شیخ لقمان از زمان بایزید بود باقی تا بدور بوسعید

2 عمر او صد بود و هفتاد و سه سال دائماً در قرب بود و در وصال

3 بوسعید پاک زو بخشش بیافت بود خود را در ره او چست یافت

4 یک نظر کردش ورا قطب جهان هر دو عالم را بدو داد آن زمان

1 من ترا بینم ترا دانم ترا خود ترا کی غیر بینم جان مرا

2 چون جز از تو نیست اندر دو جهان لاجرم غیری نباشد در میان

3 اولین و آخرینی ای احد ظاهرین و باطنینی بی عدد

4 این جهان و آن جهانی در نهان آشکارا و نهانی در عیان

1 این چنین رفتند مردان راه دین رهروان حق به پیش حق یقین

2 شیرمردان مرکب خود رانده‌اند اندر این ره چون خسان کی مانده‌اند

3 مرد عشقی گر تو تن در راه کن ور نه بنشین دست و تن کوتاه کن

4 شیرمردی باید این راه شگرف تاکند غواصی این بحر ژرف

1 بود منصور ای عجب شوریده حال در ره تحقیق او را صد کمال

2 حال او حال عجب بود ای پسر نی چو حال این خسان بی‌خبر

3 از رموز سر حق ره برده بود نی چو ما و تو رهی گم کرده بود

4 از شراب وصل حق نوشیده بود دائماً از شوق حق جوشیده بود

1 گفت ای دانندهٔ کون ومکان غیر تو کس نیست در هر دو جهان

2 گفت ای دارندهٔ عرش مجید عرش و کرسی هم ز تو گشته پدید

3 گفت ای دارندهٔ لوح و قلم این جهان وآن جهان از تو علم

4 گفت ای پیدا و پنهان آمده خلق عالم از تو حیران آمده