مظهرالعجایب عطار نیشابوری

1 گفت پیر ره که او بیخود شده در ره عرفان حق راشد شده

2 نقطهٔ سرّ قلم با لوح گوی بعد از آن نقش صور از لوح شوی

3 گفتمش چون علم حق آمد درون غیر حق را ازدلم کردم برون

4 عشق با هستی من شد رهنمون جهد کن از هستی خود رو برون

1 حق تعالی گفت درخمّ غدیر با رسول الله ز آیات منیر

2 ایّها النّاس این بود الهام او ز آنکه از حق آمده پیغام او

3 گفت کن تو با خلایق این ندا هستم این دم خود رسولی بر شما

4 هرچه حق گفته است من خود آن کنم بر تو من اسرار حق آسان کنم

1 من بگویم حالت قاضی تمام زانکه رشوت گیرد او از خلق عام

2 او همی بیند که دارد نام وننگ در شود در نار دوزخ بی‌درنگ

3 رشوت بسیار و زرهای یتیم در نهانی گیرد او از روی بیم

4 پس یتیم بیکسی پیدا کند مال او در دفتر خود جاکند

1 پیرمردی بود سالک همچو من راه عرفان رفته در هر انجمن

2 سالها با اهل دل همراز بود در مقام جان ودل ممتاز بود

3 گفتمش ای سالک راه اله بارها گفتی بمن از سرّ شاه

4 هرچه گوئی تو بمن من بشنوم هرچه فرمائی تو من هم پیروم

1 آن دگر گفتا ولایت افضل است ز آنکه این قول از کلام مرسل است

2 آن یکی گفتا ولایت زان کیست آن دگر گفتا که در شأن علیست

3 حضرت شاه ولایت نام اوست در جهان جان همه پیغام اوست

4 شاه دین اسرار حق با من بگفت وین معانی را ز غیر حق نهفت

1 این سخن نقلست از سلطان دین از امام متقیین ایمان دین

2 آن امامی کو حقیقت یاب بود در میان بحر دین گرداب بود

3 اسم او خواهی که دانی ز اولیا هست نام او علی موسی الرضا

4 آن امامی کو طریق دید حق جمله اهل الله را داده سبق

1 این سخن نقلست از شیخ کبیر آنکه در آفاق بوده بی‌نظیر

2 گرچه مولودش بشیراز اوفتاد همچو او مردی ز مادر هم نزاد

3 او تصوّف را نکو دانسته بود او زغیریت تمامی رسته بود

4 در تصوّف او بسی در سفته بود سی کتاب اندر تصوّف گفته بود

1 چون محمد این ندا از حق شنید گفت هستی نور حق از عین دید

2 ای تو را حق در کلام خویشتن خوانده صد جایت بنام خویشتن

3 ای ز تو ایوان شرع افروخته جمله بدعتها ز قهرت سوخته

4 ای ز تو راه طریقت آشکار وی ز تو نور حقیقت آشکار

1 راویم این نکته را از شیخ دین آنکه او را بود خود علم الیقین

2 شیخ دین و پیشوای اهل دید بایزید آن حکمت حق را کلید

3 گفت با من جعفر صادق امام آنکه بد در علم دین حاذق تمام

4 گشت روزی دُرفشان آن مقتدا گفت پیشم پیر بسطامی بیا