چون گل بشکفت در از عطار نیشابوری مختارنامه 25
1. چون گل بشکفت در بهار ای ساقی
تاکی نهدم زمانه خار ای ساقی
تاکی شوم از زمانه از عطار نیشابوری مختارنامه 26
1. تاکی شوم از زمانه پست ای ساقی
زین پس من و آن زلف خوش است ای ساقی
سلطان، تو، به از عطار نیشابوری مختارنامه 27
1. سلطان، تو، به می دهندگی ای ساقی
ما بسته میان به بندگی ای ساقی
تا کی گوئی ز چار از عطار نیشابوری مختارنامه 28
1. تا کی گوئی ز چار و هفت ای ساقی
تا چند ز چار وهفت تفت ای ساقی
گل روی نمود از از عطار نیشابوری مختارنامه 29
1. گل روی نمود از چمن ای ساقی
بلبل ز فراق نعره زن ای ساقی
پر کن شکمی به اشتها از عطار نیشابوری مختارنامه 30
1. پر کن شکمی به اشتها ای ساقی
از قافِ قرابه تابهها ای ساقی
تا چند ازین بی از عطار نیشابوری مختارنامه 31
1. تا چند ازین بی خبران ای ساقی
دل کرده سبک، کیسه گران ای ساقی
هرگز نه جهانِ از عطار نیشابوری مختارنامه 32
1. هرگز نه جهانِ کهنه نو خواهد شد
نه کارِ کسی به کام او خواهد شد
برخاست دلم، چوباده از عطار نیشابوری مختارنامه 33
1. برخاست دلم، چوباده در خم بنشست
وز طلعت گل هزاردستان شد مست
وقت است که در بر از عطار نیشابوری مختارنامه 34
1. وقت است که در بر آشنائی بزنیم
تا بر گل و سبزه تکیه جایی بزنیم
ترسم که چو پیش از عطار نیشابوری مختارنامه 35
1. ترسم که چو پیش ازین کم از کم نرسیم
با هم نفسان نیز فراهم نرسیم
ای هم نفسان فعل از عطار نیشابوری مختارنامه 36
1. ای هم نفسان فعل اجل میدانید
روزی دو سه داد خود ز خود بستانید