چون پنجه سال خویشتن از عطار نیشابوری مختارنامه 37
1. چون پنجه سال خویشتن را کُشتم
بر عمرِ نهاد سالِ شصت انگشتم
...
چون روی به پنجاه از عطار نیشابوری مختارنامه 38
1. چون روی به پنجاه و به شصت آوردیم
چیزی که نشایست به دست آوردیم
...
گر هیچ ندیدم من از عطار نیشابوری مختارنامه 39
1. گر هیچ ندیدم من و گر دیدم من
خود را ز بدانِ بد بتر دیدم من
...
دردا که جوانی از عطار نیشابوری مختارنامه 40
1. دردا که جوانی ز بَرَم دور رسید
صد گونه بلای منِ رنجور رسید
...
شد عقل ز دست و سخت از عطار نیشابوری مختارنامه 41
1. شد عقل ز دست و سخت مضطر افتاد
تا موی چو سیم و روی چون زر افتاد
...
آن رفت که عیشِ از عطار نیشابوری مختارنامه 42
1. آن رفت که عیشِ این جهانی خوش بود
وان روز جوانی بخوانی خوش، بود
...
تا کی به هوس چارهٔ از عطار نیشابوری مختارنامه 43
1. تا کی به هوس چارهٔ بهبود کنیم
کان به که خوشی عزمِ سفر زود کنیم
...
دردا که ز خواب از عطار نیشابوری مختارنامه 44
1. دردا که ز خواب بس دل غافل ما
تا موی سپید شد سیه شد دل ما
...
افسوس که بی فایده از عطار نیشابوری مختارنامه 45
1. افسوس که بی فایده فرسوده شدیم
وز آسِ سپهرِ سرنگون سوده شدیم
...
جان را خطرِ روزِ از عطار نیشابوری مختارنامه 46
1. جان را خطرِ روزِ پسین بایددید
دل را غمِ عقلِ پیش بین باید دید
...
تا در بُنِ بحر از عطار نیشابوری مختارنامه 47
1. تا در بُنِ بحر عشق غرقاب شدیم
گُم گشتهتر از ذرّهٔ سیماب شدیم
...
دردا که ز دُردی از عطار نیشابوری مختارنامه 48
1. دردا که ز دُردی جهان مَست شدیم
پشتی چو کمان و تیر از شست شدیم
...