گر بودِ خود از عشق نبودی بینی از عطار نیشابوری مختارنامه 37
1. گر بودِ خود از عشق نبودی بینی
از آتش او هنوز دردی بینی
گر با من خویش خاک این در آئی از عطار نیشابوری مختارنامه 38
1. گر با من خویش خاک این در آئی
از ننگ منی ز خاک کمتر آئی
گاهی ز خیال دلبر آئی زنده از عطار نیشابوری مختارنامه 39
1. گاهی ز خیال دلبر آئی زنده
گاه از سخن چو شکر آئی زنده
ای مانده به جان این جهانی زنده از عطار نیشابوری مختارنامه 40
1. ای مانده به جان این جهانی زنده
تا کی باشی به زندگانی زنده
تا هیچ وجود و عدمت میماند از عطار نیشابوری مختارنامه 41
1. تا هیچ وجود و عدمت میماند
نیک و بد و شادی و غمت میماند
پیوسته به چشم دل نظر باید کرد از عطار نیشابوری مختارنامه 42
1. پیوسته به چشم دل نظر باید کرد
وانگه به درونِ جان سفر باید کرد
در قرب تو گر هست دل دیوانه‌ست از عطار نیشابوری مختارنامه 43
1. در قرب تو گر هست دل دیوانه‌ست
جان را طمع وصال تو افسانه‌ست
در عشق تو سودا و جنون بنهادیم از عطار نیشابوری مختارنامه 44
1. در عشق تو سودا و جنون بنهادیم
وز دیده و دل آتش و خون بنهادیم
در عشق تو رازی و نیاز آوردیم از عطار نیشابوری مختارنامه 45
1. در عشق تو رازی و نیاز آوردیم
چون شمع بسی سوز و گداز آوردیم
در عشق تو زاری وندم آوردیم از عطار نیشابوری مختارنامه 46
1. در عشق تو زاری وندم آوردیم
بر قُبّهٔ افلاک علم آوردیم
ما هر دو جهان زیر قدم آوردیم از عطار نیشابوری مختارنامه 47
1. ما هر دو جهان زیر قدم آوردیم
بر قبهٔ افلاک علم آوردیم
گر ما همگی خویش چون ذرّه کنیم از عطار نیشابوری مختارنامه 48
1. گر ما همگی خویش چون ذرّه کنیم
خود را به وجود ذرّهای غرّه کنیم