کو چشم که ذرّهای از عطار نیشابوری مختارنامه 37
1. کو چشم که ذرّهای جمالت بیند
کو عقل که سُدَّهٔ کمالت بیند
اسرار تو در حروف از عطار نیشابوری مختارنامه 38
1. اسرار تو در حروف نتواند بود
و اعداد تو در اُلوف نتواند بود
ای آن که ز کفر، از عطار نیشابوری مختارنامه 39
1. ای آن که ز کفر، دین، تو بیرون آری
وز خار، ترنجبین، تو بیرون آری
عالم که پر از حکمتِ از عطار نیشابوری مختارنامه 40
1. عالم که پر از حکمتِ تو میبینم
یک دایره پر نعمتِ تو میبینم
ای رحمت و جودِ از عطار نیشابوری مختارنامه 41
1. ای رحمت و جودِ بینهایت از تو
در هر جزوی هزار آیت از تو
ای شمّهٔ لطف تو از عطار نیشابوری مختارنامه 42
1. ای شمّهٔ لطف تو بهشت افروزی
دوزخ ز تف آتش قهرت سوزی
هم بر کف ودود، از عطار نیشابوری مختارنامه 43
1. هم بر کف ودود، مُلْک بتوانی راند
هم با همه، هم بی همه، بتوانی ماند
ای آن که کمال خرده از عطار نیشابوری مختارنامه 44
1. ای آن که کمال خرده دانان دانی
خاصیتِ پیران و جوانان دانی
ای آن که به حکم، از عطار نیشابوری مختارنامه 45
1. ای آن که به حکم، ملک میرانی تو
وز دل، خطِ نانوشته، میخوانی تو
جان حمد تو از میانِ از عطار نیشابوری مختارنامه 46
1. جان حمد تو از میانِ جان میگوید
مستغرق تو هر دو جهان میگوید
گر دست دهد غم تو از عطار نیشابوری مختارنامه 47
1. گر دست دهد غم تو یک دم، آن به
آن دم چو بود به ز دو عالم، آن به
هم در بر خود خواندگان از عطار نیشابوری مختارنامه 48
1. هم در بر خود خواندگان داری تو
هم از درِ خود راندگان داری تو