چون برفت از دار از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 72
1. چون برفت از دار دنیا بایزید
دید در خوابش مگر آن شب مرید
بود درویشی ز از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 73
1. بود درویشی ز فرط عشق زار
وز محبت همچو آتش بی‌قرار
یک شبی محمود از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 74
1. یک شبی محمود دل پر تاب شد
میهمان رند گلخن تاب شد
می‌شد آن سقا از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 75
1. می‌شد آن سقا مگر آبی به کف
دید سقایی دگر در پیش صف
شیخ بوبکر نشابوری از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 76
1. شیخ بوبکر نشابوری به راه
با مریدان شد برون از خانقاه
حق تعالی گفت از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 77
1. حق تعالی گفت با موسی به راز
کاخر از ابلیس رمزی جوی باز
پاک دینی گفت از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 78
1. پاک دینی گفت آن نیکوترست
مبتدی را کو به تاریکی درست
در بر شیخی سگی از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 79
1. در بر شیخی سگی می‌شد پلید
شیخ از آن سگ هیچ دامن در نچید
عابدی بودست از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 80
1. عابدی بودست در وقت کلیم
در عبادت بود روز و شب مقیم
داشت ریشی بس از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 81
1. داشت ریشی بس بزرگ آن ابلهی
غرقه شد در آب دریا ناگهی
صوفیی چون جامه از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 82
1. صوفیی چون جامه شستی گاه گاه
میغ کردی جملهٔ عالم سیاه
بود مجنونی عجب از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 83
1. بود مجنونی عجب در کوه سار
با پلنگان روز و شب کرده قرار