نو مریدی داشت از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 25
1. نو مریدی داشت اندک مایه زر
کرد زر پنهان ز شیخ خود مگر
رفت شیخ بصره از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 26
1. رفت شیخ بصره پیش رابعه
گفت ای در عشق صاحب واقعه
عابدی کز حق سعادت از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 27
1. عابدی کز حق سعادت داشت او
چار صد ساله عبادت داشت او
شهریاری کرد از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 28
1. شهریاری کرد قصری زرنگار
خرج شد دینار بر وی صد هزار
کرد آن بازاریی از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 29
1. کرد آن بازاریی آشفته کار
از سر عجبی سرایی زر نگار
دیدهٔ آن عنکبوت از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 30
1. دیدهٔ آن عنکبوت بی‌قرار
در خیالی می‌گذارد روزگار
بس سبک مردی گران از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 31
1. بس سبک مردی گران جان می‌دوید
در بیابانی به درویشی رسید
ابلهی را میوهٔ از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 32
1. ابلهی را میوهٔ دل مرده بود
صبر و آرام و قرارش برده بود
عود می‌سوخت از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 33
1. عود می‌سوخت آن یکی غافل بسی
آخ می‌زد از خوشی آنجا کسی
دردمندی پیش از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 34
1. دردمندی پیش شبلی می‌گریست
شیخ پرسیدش که این گریه ز چیست
تاجری مالی و از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 35
1. تاجری مالی و ملکی چند داشت
یک کنیزک با لبی چون قند داشت
خسروی می‌رفت از عطار نیشابوری منطق‌الطیر 36
1. خسروی می‌رفت در دشت شکار
گفت ای سگبان سگ تازی بیار