اسرار الشهود اسیری لاهیجی

1 بایزید آن حجت اسلام و دین آن خلیفه حق و قطب العارفین

2 گفت دیدم یک شبی حق را به خواب گفتمش ای درگهت خیر المآب

3 ره به تو چون است در تو چون رسم ره به وصل خود نما ای مونسم

4 من ندارم بیجمال تو قرار رهنمایی شو به خود ای کردگار

1 من درین ره چون که گشتم محو عشق یافتم ذوق دگر از صحو عشق

2 چون فنا گردد من و ما و تویی بیگمان گردد یکی نقش دویی

3 آن عجایبها که در راه فنا دیده ام کی شرح آن باشد روا

4 شمه ای زان در بیان گر آورم پرده های عقلها را بردرم

1 نفس اماره چو مرد از خوی بد دید موتوا را به دیده سر خود

2 شد قیامتهای نفس ظاهرش دید من مات عیان چشم سرش

3 خود قیامتهای انفس هست چار آن یکی صغری دگر وسطی شمار

4 بعد از آن کبری دگر عظمی بدان تاکه گردی عارف اسرار جان

1 نیست مردم هر کرا خلق بدست در حقیقت چون سباعست و ددست

2 صاحب خلق بد آمد همچو دیو دایماً با خلق در مکرست و ریو

3 خلق بد ز افعال بد هم بدترست زانکه اصل هر بدی خلق بدست

4 خلق بد مردود دلا سازدت از خدا و خلق دور اندازدت

1 نفس تا اماره باشد آتش است دایماً با سوختن او را خوش است

2 چونکه شد لوامه بر طبع هواست مختلف احوال با خوف و رجاست

3 چونکه گردد ملهمه غالب بر او وصف ماهیه بود ای رازجو

4 مطمئنه چون شود یابد قرار گردد او چون خاک دایم با وقار

1 عارفی می رفت یک روزی به راه بود صحرا و نبود آنجا پناه

2 ابر پیدا گشت و باریدن گرفت جامه اش تر گشت و چاهیدن گرفت

3 می دوید از دست باران آن چنان که تو گویی کرد دشمن قصد جان

4 چون در آن صحرا از آن سرما گذشت یک ده ویران بدید آن سوی دشت

1 تو به معنی جان جمله عالمی هر دو عالم خود تویی بنگر دمی

2 لوح محفوظ است در معنی دلت هر چه می جویی شود زو حاصلت

3 در حقیقت خود تویی ام الکتاب هم ز خود آیات حق را بازیاب

4 صورت نقش الهی خود تویی عارف اشیا کماهی خود تویی

1 سرور اقطاب عالم بایزید آنکه خود را آنچنان که هست دید

2 راستی را او درین ره حجت است قول او چون فعل او بی صنعت است

3 همچو بحرم گفت من اندر مثل نی چو عمان بلکه دریای ازل

4 کو ندارد ساحل و قعر و میان نیست او را اول و آخر نشان

1 چون ترا نفس تو شد اعدا عدو بر حذر می باش روز و شب از او

2 هر که گردد او مطیع نفس بد روی نیکی می نبیند تا ابد

3 خود خلاف نفس در راه خدا بهترین طاعت آمد مر تو را

4 بدترین دشمنت چون نفس تست دوستی با وی مکن ای مرد سست

1 وحی آمد سوی موسی از خدا گر همی خواهی رضای لطف ما

2 بر خلاف نفس میکن هر چه هست دشمن این نفس سرکش کن درست

3 من که خلاق جهانم در جهان هیچ مخلوقی نیاوردم عیان

4 کو منازع در خداوندی شود بر خلاف حضرت ما می رود