اسرار الشهود اسیری لاهیجی

1 وصف انسان دان که صدق است و صفا باطن صافی ز کبر و از ریا

2 خاطر پاک و دل پاکیزه تر سر خالی از خیال سیم و زر

3 جان و دل با یاد جانان داشتن کل عالم را عدم انگاشتن

4 کار سالک چیست تسلیم و رضا جز رضا تدبیر نبود با قضا

1 چونکه درد عشق دامانم گرفت شحنۀ عقلش گریبانم گرفت

2 شعله زن شد آتش عشقش چنان کز نفس ش د سوخته کون و مکان

3 ز آتش سودای او می سوختم باز همچون لاله می افروختم

4 ترک عشقش کرد یغما جان و دل جان ما را دل گرفت از آب و گل

1 محو وصحو و فرق و جمع و جمع جمع چونکه دانستی شدی تو شمع جمع

2 محو چه بود خویشتن کردن فنا صحو چه بود یا ف تن از حق بقا

3 از من و مایی بکلی شو فنا گر همی خواهی که یابی آن بقا

4 فرق چه بود عین غیر انگاشتن جمع غیرش را عد م پنداشتن

1 شاه ملک دین و اقلیم یقین عارف اسرار رب العالمین

2 آنکه مفتاح علوم انبیاست پیشوای جمله ارباب صفاست

3 آن براهیمی که ابن ادهم است از همه شاهان عالم اعظم است

4 گفت اندر خواب دیدم جبرئیل بود در دستش صحیفه بس جمیل

1 آن یکی از پیر بسطامی سئوال کرد ره چونست سوی ذوالجلال

2 نیک بشنو تا چه گفت آن مقتدا در گذر از خود رسیدی با خدا

3 گفت تو بر خیز ای سائل ز راه چون تو برخیزی عیان گردد اله

4 نقش هستی را ز لوح دل تراش تا نماید فاش نقش جانفزاش

1 گفت چون سلطان ملک معنوی ابن ادهم مقتدای متقی

2 ترک ملک بلخ و جاه و سلطنت کرد و روی آورد سوی معرفت

3 مدتی در کوه نیشابور بود پس از آنجا رفت سوی مکه زود

4 شد مجاور در حرم آن شاه دین تا که شد آخر امام المتقین

1 او چو خورشیدست و ما چون سایه ایم همچو نور و سایه ما همسایه ایم

2 تابع نور است سایه روز و شب نور خواهی گو ب یا سایه طلب

3 هستی سایه یقین از نور دان سایه را بیشک دلیل نور خوان

4 می نماید سایه ها از عکس نور سایه را از نور نتوان کرد دور

1 زاهدی بودست در ایام پیش از خلایق در صلاح و زهد بیش

2 بهر ح ق از خلق گشته منقطع روز و شب حکم خدا را متبع

3 جز به یادش بر نیاوردی نفس در گذشته از هوی و از هوس

4 نفس او پیوسته در رنج و تعب بر خلاف طبع بودی در طلب

1 رهنمای سالکان راه هو آنکه شد معروف کرخی نام او

2 با مریدان بود روزی درگذر دید جمعی از جوانان خمر خور

3 با شراب و با کباب و با رباب سوی دجله خوش روان مست و خراب

4 جمله غرق بحر غفلت آمده سر بسر موج ضلالت آمده

1 ای بسا اعمال کان باشد وبال گفت پیغمبر ازین رو رب مال

2 هر عمل کان موجب کبر و ریاست در حقیقت آن عمل جرم و خطاست

3 نیست بی اخلاص اعمالت قبول چون ریا شرک ست از قول رسول

4 چون نداری نور تأیید خدا کی توان کرد نیک از بد جدا