به یاد آب مجاور دلا از آشفتهٔ شیرازی غزل 1165
1. به یاد آب مجاور دلا در این فلواتی
بود سراب گمان میکنی مقیم فراتی
...
درِ دکّان گشود حلوائی از آشفتهٔ شیرازی غزل 1166
1. درِ دکّان گشود حلوائی
در دیگر مگس چه پیمائی
...
من جان سپر کنم چو تو از آشفتهٔ شیرازی غزل 1167
1. من جان سپر کنم چو تو شمشیر میزنی
دیده هدف اگر به نشان تیر میزنی
...
لطف با دوست نه با خصم از آشفتهٔ شیرازی غزل 1168
1. لطف با دوست نه با خصم مدارا نکنی
خون این هر دو بریزی و مهابا نکنی
...
گر بی تو باید زیستن از آشفتهٔ شیرازی غزل 1169
1. گر بی تو باید زیستن رفتن به از پایندگی
چون نیست با تو دست رس مردن به است از زندگی
...
روزگارا چند اسباب از آشفتهٔ شیرازی غزل 1170
1. روزگارا چند اسباب ستم آماده داری
هر کجا آزاده ای بینی زغم افتاده داری
...
چون مهم ای آسمان تو از آشفتهٔ شیرازی غزل 1171
1. چون مهم ای آسمان تو ماه نداری
چون خط سبزش چمن گیاه نداری
...
مه جبینان جهان خاک از آشفتهٔ شیرازی غزل 1172
1. مه جبینان جهان خاک و تو خود افلاکی
دو جهان زهر بکام من و تو تریاکی
...
سحر است بر کمان نه دل از آشفتهٔ شیرازی غزل 1173
1. سحر است بر کمان نه دل را زتیر آهی
که زبرق آه دارد شب تیره صبحگاهی
...
ای که نخواندی آیتی از آشفتهٔ شیرازی غزل 1174
1. ای که نخواندی آیتی خود ز کتاب دوستی
بسته چو حلقه خویش را از چه به باب دوستی
...
بود زمین و آسمان از از آشفتهٔ شیرازی غزل 1175
1. بود زمین و آسمان از دم مرتضی علی
سود تمام کن فکان از دم مرتضی علی
...
تا که بتخانه را حرم از آشفتهٔ شیرازی غزل 1176
1. تا که بتخانه را حرم کردی
همه را عابد ای صنم کردی
...