ایکه از چهره شمع انجمنی از آشفتهٔ غزل 1070
1. ایکه از چهره شمع انجمنی
بقد ازنار سرو در چمنی
تو نه ای زآب و خاک از نوری از آشفتهٔ غزل 1071
1. تو نه ای زآب و خاک از نوری
بچه ناز پرور حوری
هرگز فنا نگردی تا هست عشق باقی از آشفتهٔ غزل 1072
1. هرگز فنا نگردی تا هست عشق باقی
تا مستیت بسر هست منت مبر زساقی
ای نفس گر از در معنی بدرآئی از آشفتهٔ غزل 1073
1. ای نفس گر از در معنی بدرآئی
از صحبت ظاهر بحقیقت بگرائی
خلیلی صرمت حبال العهودی از آشفتهٔ غزل 1074
1. خلیلی صرمت حبال العهودی
و احرقت قلبی بنار کعودی
پیش از این بوده بچین صورتگری از آشفتهٔ غزل 1075
1. پیش از این بوده بچین صورتگری
نقش او میرفته در هر کشوری
خوشا وقتی که بر آتش بر منظور بنشینی از آشفتهٔ غزل 1076
1. خوشا وقتی که بر آتش بر منظور بنشینی
بسوزی پرده چون پروانه و مستور بنشینی
بدنامی است و رندی در عشق نیکنامی از آشفتهٔ غزل 1077
1. بدنامی است و رندی در عشق نیکنامی
گفتار خاص اینست بگذار قول عامی
در کمندم فکنده صف شکنی از آشفتهٔ غزل 1078
1. در کمندم فکنده صف شکنی
نقدم از کف ربوده سیمتنی
تو ای دو دیده بگو کز جگر چه می‌خواهی از آشفتهٔ غزل 1079
1. تو ای دو دیده بگو کز جگر چه می‌خواهی
تمام خون شد و آمد دگر چه می‌خواهی
ایکه هنوز با خودی دم مزن از مجردی از آشفتهٔ غزل 1080
1. ایکه هنوز با خودی دم مزن از مجردی
ناز بسیطی و زنی لاف زنور سرمدی
تو را که گفت کز احباب روی برتابی از آشفتهٔ غزل 1081
1. تو را که گفت کز احباب روی برتابی
بعمد بی گناهانرا بقتل بشتابی