فصل بهار و مستی و غوغای از آشفتهٔ شیرازی غزل 1094
1. فصل بهار و مستی و غوغای چنگ و نی
مجنون بگو که لیلی بیرون کشد زحی
...
کیست که آرد گهی باز از آشفتهٔ شیرازی غزل 1095
1. کیست که آرد گهی باز زماه خرگهی
تا که مشام جان به تو تازه کنیم گه گهی
...
برق سانم زدیده میگذری از آشفتهٔ شیرازی غزل 1096
1. برق سانم زدیده میگذری
تا کجا خرمنی زجا ببری
...
شب وصل است ای عاشق بپای از آشفتهٔ شیرازی غزل 1097
1. شب وصل است ای عاشق بپای دوست کن جانی
بروز عید اندر کیش ما رسم است قربانی
...
شبی به خواب بدیدم که از آشفتهٔ شیرازی غزل 1098
1. شبی به خواب بدیدم که رو به من داری
چه خوش بود که مجسم شود به بیداری
...
بچم ای نهال نورس که از آشفتهٔ شیرازی غزل 1099
1. بچم ای نهال نورس که زحسن بارداری
همه انجمن چمن کن که زرخ بهار داری
...
بجلوه های نهان شاهدان از آشفتهٔ شیرازی غزل 1100
1. بجلوه های نهان شاهدان روحانی
کجا نهند بجا چار طبع انسانی
...
چه خوش است روزگاری از آشفتهٔ شیرازی غزل 1101
1. چه خوش است روزگاری که بفقر بگذرانی
بمتاع دین و دنیا دل و دست برفشانی
...
دوست میدارم که گیرم از آشفتهٔ شیرازی غزل 1102
1. دوست میدارم که گیرم دلبری
پاکدامن شاهدی جنگ آوری
...
سودای تو هر شب کشدم از آشفتهٔ شیرازی غزل 1103
1. سودای تو هر شب کشدم بر سر کوئی
چون آینه هر لحظه کنم روی بروئی
...
شبی چه شب بصفا بامداد از آشفتهٔ شیرازی غزل 1104
1. شبی چه شب بصفا بامداد نوروزی
درآمد از درم آنه بفر و فیروزی
...