غنیمت دان دلا این عیش از آشفتهٔ شیرازی غزل 96
1. غنیمت دان دلا این عیش را در بوستان امشب
تمتع گیر نه از گل ز وصل دوستان امشب
...
دردمندان غم عشق تو را از آشفتهٔ شیرازی غزل 97
1. دردمندان غم عشق تو را نیست طبیب
مرگ بایست و یا داروی دیدار حبیب
...
علی الصباح که ریزد بباغ از آشفتهٔ شیرازی غزل 98
1. علی الصباح که ریزد بباغ اشک سحاب
بعذر توبه شکن میکشان مست و خراب
...
میان ما و تو الفت حکایتی از آشفتهٔ شیرازی غزل 99
1. میان ما و تو الفت حکایتی است عجیب
که تو به عهد شبابی و من به نوبت شبیب
...
هر جای که بدخاک بسربیختم از آشفتهٔ شیرازی غزل 100
1. هر جای که بدخاک بسربیختم امشب
تا طرح سر کوی تو را ریختم امشب
...
ای فتنه چشم سیهت راهزن از آشفتهٔ شیرازی غزل 101
1. ای فتنه چشم سیهت راهزن خواب
وی روی تو گلزار جهان را گل شاداب
...
بر آفتاب مکن ماه من حجاب از آشفتهٔ شیرازی غزل 102
1. بر آفتاب مکن ماه من حجاب سحاب
که آفتاب نشاید نهفت زیر حجاب
...
به سودای پریشانی‌ست از آشفتهٔ شیرازی غزل 103
1. به سودای پریشانی‌ست یارب کار من هرشب
که در دست رقیبان است زلف یار من هرشب
...
تا چند آیم بر درت با عجز از آشفتهٔ شیرازی غزل 104
1. تا چند آیم بر درت با عجز و لابه نیم‌شب
بینم ترا با مدعی مست می و گرم طرب
...
ای خرد طفلی از دبستانت از آشفتهٔ شیرازی غزل 105
1. ای خرد طفلی از دبستانت
عقل مدهوش چشم مستانت
...
جز هنری نیست از آشفتهٔ شیرازی غزل 106
1. جز هنری نیست
نخلی است وجودم که جز اینش ثمری نیست
...
ساحت کون و مکان عرصه از آشفتهٔ شیرازی غزل 107
1. ساحت کون و مکان عرصه میدان اوست
گوی زمین و سپهر در خم چوگان اوست
...