غزلیات آشفتهٔ شیرازی

1 هر جای که بدخاک بسربیختم امشب تا طرح سر کوی تو را ریختم امشب

2 چون حلقه کعبه که درآویخت بخانه خود را بدر قصر تو آویختم امشب

3 در خلوت انس تو پریزاد کشم رخت از دیو و دد و خلق چه بگریختم امشب

4 چون مرغ شب آویز بزلف تو زنم چنگ تا رشته زاغیار تو بگسیختم امشب

1 ای فتنه چشم سیهت راهزن خواب وی روی تو گلزار جهان را گل شاداب

2 من شب همه شب از غم دیدار توبیدار چشمان تو سرمست و تو دایم بشکر خواب

3 ای آنکه تو را منظر چشمم شده منزل هشدار که این خانه بود در ره سیلاب

4 مژگان من آن قصه خونین درون را بر چهره من نقش همیکرد زخوناب

1 بر آفتاب مکن ماه من حجاب سحاب که آفتاب نشاید نهفت زیر حجاب

2 همیشه برق به نی زار میزدی از ابر بجست برق زنی امشب و بسوخت سحاب

3 من از نوای نی ار آمدم بوجد چه باک کزین سماع برقصند زمره اصحاب

4 مکن بزهر تو آلوده شکرین لب را مبر تو نام زاغیار در بر احباب

1 به سودای پریشانی‌ست یارب کار من هرشب که در دست رقیبان است زلف یار من هرشب

2 چو دست مدعی زد چنگ همچون شانه بر زلفش بود چون مرغ شب‌آویز افغان کار من هرشب

3 مسلمانان ز کفر مومن همه بیزار و هرروزه به ننگ و عار کفارند از کردار من هرشب

4 سرم را از کجا پیدا شود سامان از این رندی که رهن باده باید خرقه و دستار من هرشب

1 تا چند آیم بر درت با عجز و لابه نیم‌شب بینم ترا با مدعی مست می و گرم طرب

2 تابم کجا با مهر تو من شبنم و خور چهر تو تو آتشی و من نیم تو ماهتاب و من قصب

3 سندان دل و سیمین تنی در سیم داری آهنی داری به خلد اهریمنی بس ساحری ای بوالعجب

4 بالات نخل بارور وز لب رطب آورده بر وان غبغب چون سیم تر چون کوزه نخل رطب

1 ای خرد طفلی از دبستانت عقل مدهوش چشم مستانت

2 شیر نخجیر آهوی نگهت پور دستان اسیر دستانت

3 خیز ای شیر عقل کاتش عشق شرر افکند در نیستانت

4 شاهد مست شب چوپرده فکند شمع بیرون کن از شبستانت

1 جز هنری نیست نخلی است وجودم که جز اینش ثمری نیست

2 یکنظره بر آن منظرم از پای درافکند بگریز که پیکان نظر را سپری نیست

3 سیخ مژه داری بکباب دل عشاق در رهگذری نیست که دود جگری نیست

4 یک گام زخود دور ترک منزل یار است در مرحله عشق بجز این سفری نیست

1 ساحت کون و مکان عرصه میدان اوست گوی زمین و سپهر در خم چوگان اوست

2 تا خم زلف دوتا ریخته اندر قفا سلسله کائنات جمله پریشان اوست

3 درد چه درمان کدام چشم بنه بر قضا مدعی درد آنک طالب درمان اوست

4 تا زده طغرای خط گرد عذارت رقم هندی تاتار ترک در خط فرمان اوست

1 ای طلعت محبوب ازل را زتو مرآت من باز بگیرم نظر از روی تو هیهات

2 مشهود چو شد روی تو در چشم یقینم از لوح دل و دیده بشوئیم خیالات

3 تا نور تو در طور دلم کرد تجلی شاید که بسوزیم ازین شعله حجابات

4 نشناخته معبود چه حاصل زعبادت نایافته مقصود چه کعبه چه خرابات

1 چه نان‌ها خوردم از خوان محبت که شرمم باد از احسان محبت

2 محبت عشق شد در آخر کار خرابم کرد طغیان محبت

3 بگفتا بگذر از جان و دل و دین به سر بردیم پیمان محبت

4 سر ار داری بنه پا در ره عشق بود این گوی چوگان محبت