غزلیات آشفتهٔ شیرازی

1 من بلبل غریبم و این آشیانان غریب گلبن بود غریب تر و گلستان غریب

2 گر راندت زگلشن و گلبن عجب مدار ای بلبل غریب بود باغبان غریب

3 پیش از نسیم صبح شکفته است گل بباغ کاز بلبلان رسید بگوشش فغان غریب

4 دشمن هر آنچه کرد نه جای شکایتست بر دوستان بود ستم از دوستان غریب

1 شاها تو خود غریبی و آشفته ات غریب رحمی که بر غریب بود مهربان غریب

2 میکشد عاقبتم درد غم عشق حبیب بود آیا که کند چاره این درد طبیب

3 همه یاران سفری گشته و من مانده بجا خرم آن روز که گوئی سفری گشت رقیب

4 تا تو ای روح روان پای نهادی برکاب روح من گرد صفت رفت بدنبال رکیب

1 و کیف اشکر من حبیب مغاضب وان شکوت لست صدیقا مصاحب

2 و لم ار عقلا الا اسیر بعشقه بلی غلبت العشق و العقل هارب

3 یقولون للمرء عیش بعمره و ما عیشی من العمر الا لمصائب

4 رایتک مشهودا بعینی مشاهدا فوالله فیما بیننا لیس حاجب

1 آفتاب طلعتت رازلف مشکین شد سحاب عز من قال ان شمس قد توارت بالحجاب

2 گفتمش یا لیت بودی خاک راهت سر بگفت قد یقول الکافر یا لیتنی کنت تراب

3 بی حساب این قوم تا کی خون مردم میخورند انهم کانوا و لا یرجون من ربی حساب

4 کل من لم یعشق الوجه الحسن فی شرعنا کافرو الکافر فی حقهم سوء العذاب

1 گفتی بلب رسانم از اشتیاق جانت جان من است آن لب امشب بیار بر لب

2 از سرو و گل چو خواهی امشب که هست در بر مهر وی سر و قامت مشکبوی سیم غبغب

3 از تاب جعد مویت وز آفتاب رویت یکدل هزار سودا یکجان و یکجهان تب

4 زان لب بگو حدیثی تا نیشکر نکارند برقع فکن که پوشد رخساره ماه نخشب

1 که باز در برخ اهرمن گشاد امشب که غیر پا بسر کوی تو نهاد امشب

2 زدی به نشتر مژگان رگ رقیب نهان که جوی خون زرگ دیده ام گشاد امشب

3 اشارهای نهانی بچشم گو نکند که از نهان و عیان پرده برفتاد امشب

4 نگارم آینه وای رقیب تو کوری عبث مقابلت آئینه ایستاد امشب

1 غنیمت دان دلا این عیش را در بوستان امشب تمتع گیر نه از گل ز وصل دوستان امشب

2 مگر حوری به باغ آمد و یا غلمان سوی بستان که شد رشک بهشت عدن باغ و بوستان امشب

3 چو شاخ ارغوان من چمان اندر چمن آمد بیا ساقی به ساغر کن می چون ارغوان امشب

4 بده فرصت که تا بیند تماشایی گل باغت بیا بلبل بنه از سر تو این آه و فغان امشب

1 دردمندان غم عشق تو را نیست طبیب مرگ بایست و یا داروی دیدار حبیب

2 زخمی یارم و مرهم نستانم از غیر شکوه از درد حبیبان نکنم پیش طبیب

3 شکوه چندان نکنم من زجفای احباب داغ از آنم که بمن رحمتی آید زرقیب

4 عود وعنبر چکنی عطر چه میسائی خیز بوی معشوق بعشاق بود خوشتر طیب

1 علی الصباح که ریزد بباغ اشک سحاب بعذر توبه شکن میکشان مست و خراب

2 از آن شراب شبانه کرم کن ایساقی که تا زخاطر مستان بری کسالت خواب

3 خمار و خواب زسر کی رود مگر از می قدح بیار پیا پی مکن دریغ شراب

4 اگرچه در رمضان بسته بود میخانه هزار شکر گشودش مفتح الابواب

1 میان ما و تو الفت حکایتی است عجیب که تو به عهد شبابی و من به نوبت شبیب

2 اگر تو مرکب تازی به خاک من تازی چو گرد روح روان خیزدت ز سم رکیب

3 صلیب بستن اگر کار بت‌پرستان است بت من از چه فکنده ز زلف عود صلیب

4 همین نه هندوی خال تو ذوق از آن لب یافت بهشتیان همه دارند از این شراب نصیب