تا خم و خمخانه بدست علیست از آشفتهٔ شیرازی غزل 131
1. تا خم و خمخانه بدست علیست
هر که درین نشاء مست علیست
...
1. تا خم و خمخانه بدست علیست
هر که درین نشاء مست علیست
...
1. عشق بتان حاصل ایام ماست
کام نجستن ثمر کام ماست
...
1. مستی عشق به جز غمزهٔ چشمان تو نیست
زآنکه این نشئه به جز در خُم مستان تو نیست
...
1. آمد زدرم خراب و سرمست
شیشه بکف و پیاله در دست
...
1. جا کرده میان جان من دوست
چون مغز که کرده جای در پوست
...
1. دید چو دیده دو بین در همه روشناییت
بر در این و آن زند حلقه آشناییت
...
1. مطرب این شور که در پرده عشاق نواخت
زهره از رشک بوجد آمد و بربط بنواخت
...
1. خلقت هر چیز از آب و گل است
عشق را منشاء تقاضای دل است
...
1. پیرانه سر هوای جوانی بسر مراست
وزآن هوا هوای جوانی پسر مراست
...
1. خورشید رخت زیر خم زلف نهانست
لیکن چه نهانی که بشب ماه عیانست
...
1. ای سر زلف سیه هم دست و همدستان تراست
جان و دل در بند داری هم دل و هم جان تراست
...
1. عندلیبا در چمن آوازه آواز تست
شورها در پرده عشاق باز از ساز تست
...