وه که جز جور و جفا رسم از آشفتهٔ شیرازی غزل 155
1. وه که جز جور و جفا رسم نکورویان نیست
بیوفا هست گل باغ و چه گل رویان نیست
...
بت پرستنده بت رویت از آشفتهٔ شیرازی غزل 156
1. بت پرستنده بت رویت
کفر زنار بند گیسویت
...
این شکل بشر زمشکلاتست از آشفتهٔ شیرازی غزل 157
1. این شکل بشر زمشکلاتست
ممکن چو تو کی زممکنانست
...
ای قضا و قدر ایستاده از آشفتهٔ شیرازی غزل 158
1. ای قضا و قدر ایستاده بحکم و رایت
ماه و خور آینه رای جهان آرایت
...
لبش هنوز زطفلی نشسته از آشفتهٔ شیرازی غزل 159
1. لبش هنوز زطفلی نشسته از شیر است
که آهوی نگهش در کمینگه شیر است
...
دل از دو جهان کرده بعشق از آشفتهٔ شیرازی غزل 160
1. دل از دو جهان کرده بعشق تو قناعت
جان سوده بخاک حرمت جبهه طاعت
...
خار ره عشق بوستان است از آشفتهٔ شیرازی غزل 161
1. خار ره عشق بوستان است
گل عاریتی زبوستان است
...
زتن بریدن جان پیش عاشق از آشفتهٔ شیرازی غزل 162
1. زتن بریدن جان پیش عاشق آسانست
زجان بریدن جانان هزار چندانست
...
هر کرا چشم هر نفس بکسی از آشفتهٔ شیرازی غزل 163
1. هر کرا چشم هر نفس بکسی است
نیست عاشق یقین که بوالهوسی است
...
ما را که بر زبان نبود از آشفتهٔ شیرازی غزل 164
1. ما را که بر زبان نبود غیر نام دوست
با غیر هم بیان نکنم جز پیام دوست
...
هر غیر که بنگری زیار از آشفتهٔ شیرازی غزل 165
1. هر غیر که بنگری زیار است
این نقش و نگار از نگار است
...
ما را بجز شراب محبت شراب از آشفتهٔ شیرازی غزل 166
1. ما را بجز شراب محبت شراب نیست
جز صدق در طریقت عاشق ثواب نیست
...