ز انبوه رقیبانم مجال از آشفتهٔ شیرازی غزل 1022
1. ز انبوه رقیبانم مجال دید دلبر نه
مگس چندانکه مردم را نظر بر تنگ شکر نه
...
آمد بگفتار آن لعل دلخواه از آشفتهٔ شیرازی غزل 1023
1. آمد بگفتار آن لعل دلخواه
حل شد معمی الحمدلله
...
ما نداریم نظر بر می از آشفتهٔ شیرازی غزل 1024
1. ما نداریم نظر بر می و بر میخانه
کز لب و چشم تو می میکشم و پیمانه
...
ای لبت بر خون مردم تشنه از آشفتهٔ شیرازی غزل 1025
1. ای لبت بر خون مردم تشنه چشمت گُرسَنه
آن به بیداری بریزد خون و آن اندر سنه
...
شهر بیدار از آن مردم از آشفتهٔ شیرازی غزل 1026
1. شهر بیدار از آن مردم خواب آلوده
خلق سرمت از آن مست شراب آلوده
...
از جرس دیدی فغان برخاسته از آشفتهٔ شیرازی غزل 1027
1. از جرس دیدی فغان برخاسته
ناله از دل آنچنان برخاسته
...
بر چهره باز زلف چلیپا از آشفتهٔ شیرازی غزل 1028
1. بر چهره باز زلف چلیپا شکسته ای
زنار زلف خویش و دل ما شکسته ای
...
زمویت سنبل بویا شکسته از آشفتهٔ شیرازی غزل 1029
1. زمویت سنبل بویا شکسته
زرویت لاله حمرا شکسته
...
ای مو بر آفتاب تو مشکین از آشفتهٔ شیرازی غزل 1030
1. ای مو بر آفتاب تو مشکین کلاله ای
ای خط بماه عارض دلدار هاله ای
...
زآن دل آرا بگویم یا از آشفتهٔ شیرازی غزل 1031
1. زآن دل آرا بگویم یا نه
از دل زار بگویم یا نه
...
دلم بهرزه بسودای خام از آشفتهٔ شیرازی غزل 1032
1. دلم بهرزه بسودای خام افتاده
زحرص دانه کبوتر بدام افتاده
...
جسمم چو شمع در غم جانان از آشفتهٔ شیرازی غزل 1033
1. جسمم چو شمع در غم جانان گداخته
تنها نه تن که در بدنم جان گداخته
...