با سپاه مژه از قتل که از آشفتهٔ شیرازی غزل 1010
1. با سپاه مژه از قتل که باز آمده‌ای
که به خون غرقه تو چون چنگل باز آمده‌ای
...
ای هجر تو چو کوه و دل از آشفتهٔ شیرازی غزل 1011
1. ای هجر تو چو کوه و دل مستمند کاه
این کوه را ز کاه بگردان به یک نگاه
...
خصم با انبوه لشکر آمد از آشفتهٔ شیرازی غزل 1012
1. خصم با انبوه لشکر آمد و خیل سپاه
الغیاث ای دیده و دل الغیاث ای اشک و آه
...
آید از عشق کار شایسته از آشفتهٔ شیرازی غزل 1013
1. آید از عشق کار شایسته
من و آن کار بار شایسته
...
گوی داند که بچوگان از آشفتهٔ شیرازی غزل 1014
1. گوی داند که بچوگان کسی افتاده
که بسر رفته بمیدان و بسی افتاده
...
گلزار عشق چون تو نهالی از آشفتهٔ شیرازی غزل 1015
1. گلزار عشق چون تو نهالی نیافته
رخسار حسن همچو تو خالی نیافته
...
ساقی بباد دوست کرم از آشفتهٔ شیرازی غزل 1016
1. ساقی بباد دوست کرم کن پیاله ای
درویش را زسفره یغما نواله ای
...
گسترده اند مستان از از آشفتهٔ شیرازی غزل 1017
1. گسترده اند مستان از پرنیان ساده
در دور بزم ساقی سیمین تنان ساده
...
ای دل بیا و نقش بتان از آشفتهٔ شیرازی غزل 1018
1. ای دل بیا و نقش بتان بر کنار نه
بربط بهل بمطرب و می بر خمار نه
...
گر تو پروانه بآتش نکنی از آشفتهٔ شیرازی غزل 1019
1. گر تو پروانه بآتش نکنی بازی به
بخطر گر تو پر خویش نیندازی به
...
با سیخ مژه آمده آن یار از آشفتهٔ شیرازی غزل 1020
1. با سیخ مژه آمده آن یار سرابیده
دارد بر هر سیخ دل‌های کبابیده
...
زابروان تیغِ دوسَر از آشفتهٔ شیرازی غزل 1021
1. زابروان تیغِ دوسَر بر مه و مهر آخته‌ای
رتبهٔ خود چه توان کرد که نشناخته‌ای
...