ما را عبث نبود که از بزم از آشفتهٔ شیرازی غزل 999
1. ما را عبث نبود که از بزم رانده ای
گویا رقیب را ببر خویش خوانده ای
...
گر نه ای چشم سیه بهر از آشفتهٔ شیرازی غزل 1000
1. گر نه ای چشم سیه بهر شکار آمده‌ای
تیر مژگان به کف از بهر چه کار آمده‌ای
...
ای نسیم از چیست زلفش از آشفتهٔ شیرازی غزل 1001
1. ای نسیم از چیست زلفش را پریشان کرده‌ای
صد دل شیدا به هم دست و گریبان کرده‌ای
...
شکر گویم یا شکایت از از آشفتهٔ شیرازی غزل 1002
1. شکر گویم یا شکایت از تو ای شاه سیاه
ما تو تابنده ماه من همان در خوابگاه
...
ای زلف پرشکن تو سراپا از آشفتهٔ شیرازی غزل 1003
1. ای زلف پرشکن تو سراپا شکسته‌ای
گویا ز بار خاطر عشاق خسته‌ای
...
عید است و ساقی با قدح از آشفتهٔ شیرازی غزل 1004
1. عید است و ساقی با قدح سرمست و خمار آمده
می خورده و سرخوش شده در شهر و بازار آمده
...
مطرب مجلس کجاست چنگ از آشفتهٔ شیرازی غزل 1005
1. مطرب مجلس کجاست چنگ و چغانه
راست کن از پرده حجاز ترانه
...
شب گذشته چو مه زد علم از آشفتهٔ شیرازی غزل 1006
1. شب گذشته چو مه زد علم بر این خرگاه
درآمد از درم آن ماه خرگهی ناگاه
...
شبها که شمع من توئی از آشفتهٔ شیرازی غزل 1007
1. شبها که شمع من توئی هم خود شبان داج به
گر ترک یغمائی توئی سرمایه بر تاراج به
...
بمسجد رخنه ای بگشای از آشفتهٔ شیرازی غزل 1008
1. بمسجد رخنه ای بگشای ای زاهد زمیخانه
که از نورش کنی چون طور روشن صحن کاشانه
...
ارغوان است که با غالیه از آشفتهٔ شیرازی غزل 1009
1. ارغوان است که با غالیه آمیخته ای
یا که بر برگ سمن سنبل تر ریخته ای
...