شبها ببزم غیر توئی شمع از آشفتهٔ شیرازی غزل 927
1. شبها ببزم غیر توئی شمع انجمن
چون شام کور میگذرد هر شبی بمن
گوش بر افسانه اغیار از آشفتهٔ شیرازی غزل 928
1. گوش بر افسانه اغیار سنگین‌دل مکن
کار را بر خویش و بر ما ای صنم مشکل مکن
دری بود نصیحت جانا بگوش از آشفتهٔ شیرازی غزل 929
1. دری بود نصیحت جانا بگوش کن
بشنو نوای نای و می ناب نوش کن
ای خسروان صورت رحمی از آشفتهٔ شیرازی غزل 930
1. ای خسروان صورت رحمی باین گدایان
تا جامه خانه دارید رحمی به بی قبایان
بآن امید که مطلب بر او از آشفتهٔ شیرازی غزل 931
1. بآن امید که مطلب بر او شود روشن
شبان طور رود سوی وادی ایمن
ساقی شراب مجلسیان در از آشفتهٔ شیرازی غزل 932
1. ساقی شراب مجلسیان در پیاله کن
ما را بلعل باده فروشت حواله کن
شاهی طلبی خود بدر عشق از آشفتهٔ شیرازی غزل 933
1. شاهی طلبی خود بدر عشق گدا کن
چون شمع در این مرحله ترک سر و پا کن
برق زند بباغ ما ابر بکشت از آشفتهٔ شیرازی غزل 934
1. برق زند بباغ ما ابر بکشت دیگران
نیک بود بفال ما طالع زشت دیگران
نه همین مهر تو آمیخت از آشفتهٔ شیرازی غزل 935
1. نه همین مهر تو آمیخت بآب و گل من
که مخمر شده زآغاز زمهرت دل من
شبی زشمع رخت بزم ما منور از آشفتهٔ شیرازی غزل 936
1. شبی زشمع رخت بزم ما منور کن
مشام جان زسر زلف خود معطر کن
کله بست از مشک تر صبح از آشفتهٔ شیرازی غزل 937
1. کله بست از مشک تر صبح همایون فال من
مهر دارد در گریبان حبذا اقبال من
عید است نگارینا سرپنجه از آشفتهٔ شیرازی غزل 938
1. عید است نگارینا سرپنجه نگارین کن
با دست نگارین می در جام بلورین کن