چون دست رس نداری ای دل از آشفتهٔ شیرازی غزل 880
1. چون دست رس نداری ای دل بوصل جانان
برخیز جان فدا کن در پای پاسبانان
...
چه ای ای عشق که دیدار از آشفتهٔ شیرازی غزل 881
1. چه ای ای عشق که دیدار تو نتوان دیدن
وصل چون نیست بسازیم بهجران دیدن
...
ای ز سنبل پرده بسته بر از آشفتهٔ شیرازی غزل 882
1. ای ز سنبل پرده بسته بر سمن
وی رطب آورده از سرو چمن
...
چگونه شکر گویم زطالع از آشفتهٔ شیرازی غزل 883
1. چگونه شکر گویم زطالع میمون
که شمع محفل انس است ماه روز افزون
...
حدیث دوستان عیب است از آشفتهٔ شیرازی غزل 884
1. حدیث دوستان عیب است پیش دشمنان گفتن
چنان کز دوست منعست درد خویش بنهفتن
...
ندیدم دشمنان گشته حبیبان از آشفتهٔ شیرازی غزل 885
1. ندیدم دشمنان گشته حبیبان
فغان از گل دریغ از عندلیبان
...
در آن دهان نگنجد از این از آشفتهٔ شیرازی غزل 886
1. در آن دهان نگنجد از این بیشتر سخن
زیرا که نیست بر لب تو راهبر سخن
...
دوستت گر دست داد اندیشه از آشفتهٔ شیرازی غزل 887
1. دوستت گر دست داد اندیشه دشمن مکن
تیر دلدوز نظر را غیر جان جوشن مکن
...
فحشی ز لبت تو وقف ما کن از آشفتهٔ شیرازی غزل 888
1. فحشی ز لبت تو وقف ما کن
درد دل بی‌دوا دوا کن
...
مبند الفت دلا با ماه از آشفتهٔ شیرازی غزل 889
1. مبند الفت دلا با ماه رویان
که بی قیدند این زنجیر مویان
...
چشمکان چنگیز و رخ روم از آشفتهٔ شیرازی غزل 890
1. چشمکان چنگیز و رخ روم و خم گیسوختن
جادوی خون خواره چون آئینه ذات الفتین
...
زاهدا ذوق بهشتت هست از آشفتهٔ شیرازی غزل 891
1. زاهدا ذوق بهشتت هست بر آن روبین
چشمه ی تسنیم و کوثر در دهان او ببین
...