ما زآزادگان پادشهیم از آشفتهٔ شیرازی غزل 868
1. ما زآزادگان پادشهیم
پادشه را مقیم بارگهیم
...
ایکه بجاه و منزلت ره از آشفتهٔ شیرازی غزل 869
1. ایکه بجاه و منزلت ره نبرد خیال من
از خم زلف مو بمو باز بپرس حال من
...
چند با چشمه خور روی تو از آشفتهٔ شیرازی غزل 870
1. چند با چشمه خور روی تو نتوان دیدن
چند قانع شوم از وصل بهجران دیدن
...
شک نیست که شکر لب و بسته از آشفتهٔ شیرازی غزل 871
1. شک نیست که شکر لب و بسته دهن است آن
اما نه سزای لب و دندان من است آن
...
طره عنبرین پریشان کن از آشفتهٔ شیرازی غزل 872
1. طره عنبرین پریشان کن
مرغ دلها بر او پرافشان کن
...
ای آه خدا را سوی لیلا از آشفتهٔ شیرازی غزل 873
1. ای آه خدا را سوی لیلا سفری کن
او را زدل خسته مجنون خبری کن
...
ای مار زلفین سیه ای عقرب از آشفتهٔ شیرازی غزل 874
1. ای مار زلفین سیه ای عقرب جرار من
تا کی زنی نیشم بدل تا کی کنی آزار من
...
گو بمجنون کز من آموزد از آشفتهٔ شیرازی غزل 875
1. گو بمجنون کز من آموزد دگر درس جنون
زآنکه دوشم خیمه زد لیلی بصحرای درون
...
نیمه شب ای برق آه من شرری از آشفتهٔ شیرازی غزل 876
1. نیمه شب ای برق آه من شرری زن
شعله ببالا و پست و خشک و تری زن
...
ای کرده نهان تنگ شکر از آشفتهٔ شیرازی غزل 877
1. ای کرده نهان تنگ شکر را بنمکدان
بس آفت مرد و زنی از آن لب و دندان
...
نمی‌گردد سپهر الا به از آشفتهٔ شیرازی غزل 878
1. نمی‌گردد سپهر الا به حکم رای درویشان
قضا و هم قدر دارند سر در پای درویشان
...
دلا با خوبرویان عهد از آشفتهٔ شیرازی غزل 879
1. دلا با خوبرویان عهد بستن
بود پیمان عقل و دین شکستن
...