بیار ساقی از آن می بدان از آشفتهٔ شیرازی غزل 1224
1. بیار ساقی از آن می بدان نشان که تو دانی
به کام تشنه ما ریز آنچنانکه تو دانی
...
حور و فرشته خواندمت از آشفتهٔ شیرازی غزل 1225
1. حور و فرشته خواندمت الحق که قابلی
نبود روا که گویمت از آب یا گلی
...
آفرینش چیست بحر و پیش از آشفتهٔ شیرازی غزل 1226
1. آفرینش چیست بحر و پیش او گردون حبابی
ما همه لب‌تشنگان و مانده بر نقش سرابی
...
مدتی شد که زیاران سر از آشفتهٔ شیرازی غزل 1227
1. مدتی شد که زیاران سر دوری داری
ما نداریم شکیب از تو صبوری داری
...
ای زمزمه عشق تو در هر از آشفتهٔ شیرازی غزل 1228
1. ای زمزمه عشق تو در هر سر و کویی
وز یاد تو در هر گذری هایی و هویی
...
دلی نماند که ای فتنه از آشفتهٔ شیرازی غزل 1229
1. دلی نماند که ای فتنه از جفا نشکستی
مصاحبیت نه کاز کین بماتمش ننشستی
...
با داورت سخن چه بود از آشفتهٔ شیرازی غزل 1230
1. با داورت سخن چه بود روز داوری
یا خود بخون خلق بهانه چه آوری
...
من به تو مشتاق و تو پیوسته از آشفتهٔ شیرازی غزل 1231
1. من به تو مشتاق و تو پیوسته از من در نفوری
بس عجب نبود که من ظلمت تو سرتا پای نوری
...
مشتاق بود گوش به رودی از آشفتهٔ شیرازی غزل 1232
1. مشتاق بود گوش به رودی و سرودی
مطرب به نواساز بکن چنگی ورودی
...
باغی و فراغی و حریفی از آشفتهٔ شیرازی غزل 1233
1. باغی و فراغی و حریفی و کتابی
چنگی و ربابی و شرابی و کبابی
...
بمن گر آن مه بی مهر مهربان از آشفتهٔ شیرازی غزل 1234
1. بمن گر آن مه بی مهر مهربان بودی
چه غم بکین اگرم دور آسمان بودی
...
پارسی جامه بخوانید از آشفتهٔ شیرازی غزل 1235
1. پارسی جامه بخوانید غزل‌های دری
که برید آمد و آورد زری فتح هری
...