هیچ دانی که چه با این از آشفتهٔ شیرازی غزل 1200
1. هیچ دانی که چه با این دل شیدا کردی
صبر و دین طاقت و عقلش همه یغما کردی
...
ای شمع چه داری بجهان از آشفتهٔ شیرازی غزل 1201
1. ای شمع چه داری بجهان سوز و گدازی
از چیست که با حالت پروانه نسازی
...
متحیریم یا رب بکجاست از آشفتهٔ شیرازی غزل 1202
1. متحیریم یا رب بکجاست خضر راهی
که چو کور در شب تار فتاده ایم بچاهی
...
عاشق ز وصل عیش مهنا از آشفتهٔ شیرازی غزل 1203
1. عاشق ز وصل عیش مهنا کند همی
ما را فراق رنج مهیا کند همی
...
ترک من از می اغیار مگر از آشفتهٔ شیرازی غزل 1204
1. ترک من از می اغیار مگر سرمستی
که مرا توبه و پیمانه و دل بشکستی
...
ای جان به چه ارزی تو از آشفتهٔ شیرازی غزل 1205
1. ای جان به چه ارزی تو که جانانه نداری
ای شمع بمیری تو که پروانه نداری
...
هر کجا انجمن برافروزی از آشفتهٔ شیرازی غزل 1206
1. هر کجا انجمن برافروزی
همچو پروانه یکجهان سوزی
...
دلا تو پند زاحباب خویش از آشفتهٔ شیرازی غزل 1207
1. دلا تو پند زاحباب خویش نشنفتی
پی رضای بتان ترک خویشتن گفتنی
...
چه پیمان است و بدعهدی از آشفتهٔ شیرازی غزل 1208
1. چه پیمان است و بدعهدی که ای پیمان شکن داری
که در هر خانه جا یکشب چو شمع انجمن داری
...
چه غمت اگر ای خم زلف از آشفتهٔ شیرازی غزل 1209
1. چه غمت اگر ای خم زلف که زنگی و سیاهی
که تو سایبان خورشیدی و ماه را پناهی
...
وقتی ای جاذبه عشق نکردی از آشفتهٔ شیرازی غزل 1210
1. وقتی ای جاذبه عشق نکردی کششی
که بزنجیر جنون سلسله ای را بکشی
...
به وصل تو نرسد کس به از آشفتهٔ شیرازی غزل 1211
1. به وصل تو نرسد کس به هیچ تقریبی
به وهم نیز نگنجیده‌ای به ترکیبی
...