سبزه ای جوی و تماشاگاهی از آشفتهٔ شیرازی غزل 1248
1. سبزه ای جوی و تماشاگاهی
با رفیقی دو زراز آگاهی
...
الا ای باغبان خاصیت از آشفتهٔ شیرازی غزل 1249
1. الا ای باغبان خاصیت سرو روان دانی
اگر آن سروبالا را به جای سرو بنشانی
...
بر گل آن سنبل مشکین از آشفتهٔ شیرازی غزل 1250
1. بر گل آن سنبل مشکین که فراز آوردی
نافه آهوی چین را بطراز آوردی
...
خادما شمع برافروز از آشفتهٔ شیرازی غزل 1251
1. خادما شمع برافروز بنه منقل و می
عنبر و عود بسوزان و مکن غفلت هی
...
پرده زرخ کشیدند گلهای از آشفتهٔ شیرازی غزل 1252
1. پرده زرخ کشیدند گلهای نوبهاری
بیجا چرا عنادل دارند بیقراری
...
مگر ای عشق سر پرسش عشاق از آشفتهٔ شیرازی غزل 1253
1. مگر ای عشق سر پرسش عشاق نداری
یا که داری و نظر بر من مشتاق نداری
...
با من ای عشق اگر عهد از آشفتهٔ شیرازی غزل 1254
1. با من ای عشق اگر عهد کهن تازه کنی
مصحف دل که زهم ریخته شیرازه کنی
...
ای ترک از تیر نظر تو از آشفتهٔ شیرازی غزل 1255
1. ای ترک از تیر نظر تو آفت رویین‌تنی
شیر ار بود آهوفکن تو آهوی شیرافکنی
...
ای کودک ماهرو چه نامی از آشفتهٔ شیرازی غزل 1256
1. ای کودک ماهرو چه نامی
ای لعبت سرو قد کدامی
...
در طور دلم نورصفت جلوه‌گر از آشفتهٔ شیرازی غزل 1257
1. در طور دلم نورصفت جلوه‌گر آیی
شب شعله شوی باز و چو شمعم به سر آیی
...
مردم دیده منی نور دو از آشفتهٔ شیرازی غزل 1258
1. مردم دیده منی نور دو چشم مردمی
جز تو پری کجا کند جلوه بشکل آدمی
...
صبا تو نفخه عنبر در از آشفتهٔ شیرازی غزل 1259
1. صبا تو نفخه عنبر در آستین داری
مگر عبور بر آن زلف عنبرین داری
...