توئی که به زگل و مشگ از آشفتهٔ شیرازی غزل 1236
1. توئی که به زگل و مشگ رنگ و بو داری
تمام در تو بود جمع گر نکو داری
...
آفت دین و دل و فتنه هر از آشفتهٔ شیرازی غزل 1237
1. آفت دین و دل و فتنه هر مرد و زنی
آوخ ای غمزه جادو که چه پرمکر و فنی
...
چو خم از خون دل در می‌کشم از آشفتهٔ شیرازی غزل 1238
1. چو خم از خون دل در می‌کشم می
به خون دل به این می برده‌ام پی
...
کو بشیری که بگوید ز از آشفتهٔ شیرازی غزل 1239
1. کو بشیری که بگوید ز سفر می‌آیی
خرم آن روز که بینم تو ز در می‌آیی
...
ای شه کون و مکان ای علی از آشفتهٔ شیرازی غزل 1240
1. ای شه کون و مکان ای علی عمرانی
که گدایان تو را عار بود سلطانی
...
زدستم برنمی آید که از آشفتهٔ شیرازی غزل 1241
1. زدستم برنمی آید که از پا برکشم خاری
ندارم پا که بگذارم قدم بر طرف گلزاری
...
طالع سعدی و کوکب کندم از آشفتهٔ شیرازی غزل 1242
1. طالع سعدی و کوکب کندم مسعودی
از ایازم برسد عاقبت محمودی
...
بمینا ساقیا صهبا نداری از آشفتهٔ شیرازی غزل 1243
1. بمینا ساقیا صهبا نداری
و یا فکر خمار ما نداری
...
صبح عید است بده باده از آشفتهٔ شیرازی غزل 1244
1. صبح عید است بده باده مکرر ساقی
تا بری زنگ از این قلب مکدر ساقی
...
اگرچه ماه عبادت تو از آشفتهٔ شیرازی غزل 1245
1. اگرچه ماه عبادت تو ای مه رجبی
بیا بیا که مرا اصل مایه طربی
...
ای دل به هرزه چند در از آشفتهٔ شیرازی غزل 1246
1. ای دل به هرزه چند در این و آن زنی
خود را به بوی دانه بهر دام افکنی
...
رخنه ای شانه در آن زلف از آشفتهٔ شیرازی غزل 1247
1. رخنه ای شانه در آن زلف پریشان نکنی
تا که صد سلسله را بی سر و سامان نکنی
...