«دیدم صنمی سروقد و روی از عارف قزوینی تصنیف 1
1. «دیدم صنمی سروقد و روی چو ماهی» یا بهاختصار «دیدم صنمی»، نخستین تصنیف عارف قزوینی است که سال ۱۳۱۵ ه. ق در دستگاه شور ساخته شد.
1. «دیدم صنمی سروقد و روی چو ماهی» یا بهاختصار «دیدم صنمی»، نخستین تصنیف عارف قزوینی است که سال ۱۳۱۵ ه. ق در دستگاه شور ساخته شد.
1. به نوشتهٔ عارف در دیوانش، این تصنیف سال ۱۳۲۶ ه. ق پس از مرگ شیدا در «ورود فاتحین ملت به طهران» ساخته شده است. موسی خان معروفی هم بعداً تنظیمی از این اثر صورت داد که کمابیش مبنای اجراهای بعدی قرار گرفت.
1. نمی دانم چه در پیمانه کردی (جانم)
تو لیلی وش مرا دیوانه کردی
1. نکنم اگر چاره دل هر جائی را
نتوانم و تن ندهم رسوائی را
1. افتخار همه آفاقی و منظور منی
شمع جمع همه عشاق به هر انجمنی
1. تو ای تاج، تاج سر خسروانی
شد از چشم مست تو بی پا جهانی
1. بهنوشتهٔ عارف قزوینی در دیوانش، دل هوس سبزه و صحرا ندارد هنگامی ساخته شده که شاه مخلوع، محمدعلیشاه بهتحریک روسها وارد گموشتپه شده بوده است.
1. نه قدرت که با وی نشینم
نه طاقت که جز وی ببینم
1. ننگ آن خانه که مهمان ز سر خوان برود (حبیبم)
جان نثارش کن و مگذار که مهمان برود (برود)
1. عارف قزوینی در دیوان خود و در مقدمهای بر این تصنیف، آوردهاست:
1.
1. بلبل شوریده فغان می کند
شکوه ز آشوب جهان می کند