به مناسبت درگذشت کلنل محمد تقی‌خان پسیان از عارف قزوینی تصنیف 25
1. به مناسبت درگذشت کلنل محمد تقی‌خان پسیان
ای دست حق پشت و پناهت بازآ از عارف قزوینی تصنیف 26
1. ای دست حق پشت و پناهت بازآ
چشم آرزومند نگاهت بازآ
تا رخت مقید نقاب است از عارف قزوینی تصنیف 27
1. تا رخت مقید نقاب است
دل چو پیچه ات به پیچ و تاب است
خون چو سرچشمۀ آب حیات است از عارف قزوینی تصنیف 28
1. خون چو سرچشمۀ آب حیات است
پیش خون نقش هر رنگ مات است
روی دلکش، موی دیجور از عارف قزوینی تصنیف 29
1. روی دلکش، موی دیجور
روی اندر موی، مستور
رحم ای خدای دادگر کردی نکردی از عارف قزوینی تصنیف 30
1. رحم ای خدای دادگر کردی نکردی
ابقا به اعقاب قجر کردی نکردی
«ژیان» هاف هافو شو هاف کن ببینم از عارف قزوینی تصنیف 31
1. «ژیان» هاف هافو شو هاف کن ببینم
برای هاف سینه صاف کن ببینم
تاریخ دقیق خلق این تصنیف معلوم نیست اما به عنوان آخرین از عارف قزوینی تصنیف 32
1. تاریخ دقیق خلق این تصنیف معلوم نیست اما به عنوان آخرین تصنیف در دیوان عارف آمده و او آن را طبق گفتهٔ خودش در اسفند ماه ۱۳۰۳ ه.ش در تبریز «به یاد دلاوران آذربایجانی» خوانده است.
گو به ساقی، کز ایاغی، ترکن دماغی از عارف قزوینی تصنیف 33
1. گو به ساقی، کز ایاغی، ترکن دماغی
زان شرابی که شب مانده باقی
بهار نو رسید از عارف قزوینی تصنیف 34
1. بهار نو رسید
گل ار بستان دمید
بهار دلکش رسید و دل به جا نباشد از عارف قزوینی تصنیف 35
1. بهار دلکش رسید و دل به جا نباشد
از اینکه دلبر دمی به فکر ما نباشد