به مناسبت درگذشت کلنل از عارف قزوینی تصنیف 25
1. به مناسبت درگذشت کلنل محمد تقیخان پسیان
1. به مناسبت درگذشت کلنل محمد تقیخان پسیان
1. ای دست حق پشت و پناهت بازآ
چشم آرزومند نگاهت بازآ
1. تا رخت مقید نقاب است
دل چو پیچه ات به پیچ و تاب است
1. خون چو سرچشمۀ آب حیات است
پیش خون نقش هر رنگ مات است
1. روی دلکش، موی دیجور
روی اندر موی، مستور
1. رحم ای خدای دادگر کردی نکردی
ابقا به اعقاب قجر کردی نکردی
1. «ژیان» هاف هافو شو هاف کن ببینم
برای هاف سینه صاف کن ببینم
1. تاریخ دقیق خلق این تصنیف معلوم نیست اما به عنوان آخرین تصنیف در دیوان عارف آمده و او آن را طبق گفتهٔ خودش در اسفند ماه ۱۳۰۳ ه.ش در تبریز «به یاد دلاوران آذربایجانی» خوانده است.
1. گو به ساقی، کز ایاغی، ترکن دماغی
زان شرابی که شب مانده باقی
1. بهار نو رسید
گل ار بستان دمید
1. بهار دلکش رسید و دل به جا نباشد
از اینکه دلبر دمی به فکر ما نباشد