فتادم از نظر آن لحظه ای که از عارف قزوینی غزل 13
1. فتادم از نظر آن لحظه ای که دور شدم
خوشم بگریه که از دست هجر کور شدم
خسته از دست روزگار شدم از عارف قزوینی غزل 14
1. خسته از دست روزگار شدم
ماندم آنقدر تا ز کار شدم
عوض اشک ز نوک مژه خون می‌آید از عارف قزوینی غزل 15
1. عوض اشک ز نوک مژه خون می‌آید
با خبر باش دل از دیده برون می‌آید
مرا هجرت کشد آخر نهانی از عارف قزوینی غزل 16
1. مرا هجرت کشد آخر نهانی
خوش است آن مرگ از این زندگانی
گر مراد دل خود حاصل از اختر از عارف قزوینی غزل 17
1. گر مراد دل خود حاصل از اختر نکنم
آسمان، ناکسم ار چرخ تو چنبر نکنم
سزد بر اوج فلک، سرکشی کند از عارف قزوینی غزل 18
1. سزد بر اوج فلک، سرکشی کند سر من
اگر بطالع من باز گردد اختر من
وادی عشق چو راه ظلمات آسان از عارف قزوینی غزل 19
1. وادی عشق چو راه ظلمات آسان نیست
مرو ایخضر که این مرحله را پایان نیست
بمرگ دوست مرا میل زندگانی از عارف قزوینی غزل 20
1. بمرگ دوست مرا میل زندگانی نیست؟
ز عمر سیر شدم مرگ ناگهانی نیست؟
برغم چشم تو بی پامن از شراب از عارف قزوینی غزل 21
1. برغم چشم تو بی پامن از شراب شدم
خدا خراب کند خانه ات خراب شدم
مرا که نیست غم تن چه قید پیراهن از عارف قزوینی غزل 22
1. مرا که نیست غم تن چه قید پیراهن
به تنگ جان من از زندگی ز ننگ تن است
من این جانی که دارم عهد با از عارف قزوینی غزل 23
1. من این جانی که دارم عهد با جانان خود کردم
که گر پایش نریزم دشمنی با جان خود کردم
باز ز ابروی کمان و نوک مژگان از عارف قزوینی غزل 24
1. باز ز ابروی کمان و نوک مژگان زد به تیرم
بار الها چاره ای کن سخت در چنگش اسیرم