رباعیات در دیوان اشعار انوری ابیوردی

1 فرمان تو بر جهان قضای دگرست کلک تو گره‌گشای بند قدرست

2 هر نامه که در نظم امور بشرست توقیع برو ابوالمعالی عمرست

1 چون حسن تو رنج من به عالم سمرست کارم چو سر زلف تو زیر و زبرست

2 دیدم ز غمت بسی جفاها لیکن نادیدن تو ز هرچه دیدم بترست

1 در هر طرفی اگرچه یاری دگرست واندر هر گوشه غمگساری دگرست

2 در سر ز غمت مرا خماری دگرست معشوقه تویی و عشق کاری دگرست

1 دیدار تو در جهان جهانی دگرست رخسار تو ماه آسمانی دگرست

2 گر جان بشود رواست اندر غم تو ما را غم تو به نقد جانی دگرست

1 با رای تو صبح ملک بی‌گه خیزست با عزم تو آب تیغ فتح آمیزست

2 چون خواجه توان گفت کسی را که به حکم جمشید نشان و کیقباد انگیزست

1 دل در هوس شراب گلرنگ خوشست با بربط و با نای و دف و چنگ خوشست

2 روزی ز کس فراخ نیکو نبود روزی فراخم از در تنگ خوشست

1 آن چیست که مقصود جهانی آنست آن طرفه که از جهانیان پنهانست

2 در دانش عقل و جان و تن حیرانست آن به که چنان بود که بتوان دانست

1 با دل گفتم چو یار بی فرمانست این صبر هوس پختن بی‌پایانست

2 دل گفت نفس مزن که تدبیر آنست هم پختن این هوس که نتوان دانست

1 با آنکه دلم در غم هجرت خونست شادی به غم توام ز غم افزونست

2 اندیشه کنم هر شب و گویم یارب هجرانش چنین است وصالش چونست

1 پایی که ز بند عالمی بیرونست پالود به خون و زین غمم دل خونست

2 ای تاج سر زمانه آخر کم ازین کای دست خوش زمانه پایت چونست