شاها به خدایی که ترا بگزیدست از انوری ابیوردی رباعی 49
1. شاها به خدایی که ترا بگزیدست
گر ملک چو تو خدایگانی دیدست
آن چهره که هرکه وصف او بشنیدست از انوری ابیوردی رباعی 50
1. آن چهره که هرکه وصف او بشنیدست
بر چهرهٔ آفتاب و مه خندیدست
فرمان تو بر جهان قضای دگرست از انوری ابیوردی رباعی 51
1. فرمان تو بر جهان قضای دگرست
کلک تو گره‌گشای بند قدرست
چون حسن تو رنج من به عالم سمرست از انوری ابیوردی رباعی 52
1. چون حسن تو رنج من به عالم سمرست
کارم چو سر زلف تو زیر و زبرست
در هر طرفی اگرچه یاری دگرست از انوری ابیوردی رباعی 53
1. در هر طرفی اگرچه یاری دگرست
واندر هر گوشه غمگساری دگرست
دیدار تو در جهان جهانی دگرست از انوری ابیوردی رباعی 54
1. دیدار تو در جهان جهانی دگرست
رخسار تو ماه آسمانی دگرست
با رای تو صبح ملک بی‌گه خیزست از انوری ابیوردی رباعی 55
1. با رای تو صبح ملک بی‌گه خیزست
با عزم تو آب تیغ فتح آمیزست
دل در هوس شراب گلرنگ خوشست از انوری ابیوردی رباعی 56
1. دل در هوس شراب گلرنگ خوشست
با بربط و با نای و دف و چنگ خوشست
آن چیست که مقصود جهانی آنست از انوری ابیوردی رباعی 57
1. آن چیست که مقصود جهانی آنست
آن طرفه که از جهانیان پنهانست
با دل گفتم چو یار بی فرمانست از انوری ابیوردی رباعی 58
1. با دل گفتم چو یار بی فرمانست
این صبر هوس پختن بی‌پایانست
با آنکه دلم در غم هجرت خونست از انوری ابیوردی رباعی 59
1. با آنکه دلم در غم هجرت خونست
شادی به غم توام ز غم افزونست
پایی که ز بند عالمی بیرونست از انوری ابیوردی رباعی 60
1. پایی که ز بند عالمی بیرونست
پالود به خون و زین غمم دل خونست