ای فتنهٔ روزگار شب‌پوش از انوری ابیوردی رباعی 385
1. ای فتنهٔ روزگار شب‌پوش منه
و ابدالان را غاشیه بر دوش منه
مریخ به خنجر تو جوید از انوری ابیوردی رباعی 386
1. مریخ به خنجر تو جوید فتوی
ناهید به ساغر تو پوید ماوی
پایی که مرا نزد تو از انوری ابیوردی رباعی 387
1. پایی که مرا نزد تو بد راهنمای
دستی که بدان خواستمت من ز خدای
در مرتبه از سپهر پیش از انوری ابیوردی رباعی 388
1. در مرتبه از سپهر پیش آمده‌ای
وز آدم در وجود بیش آمده‌ای
بر چرخ همیشه هم‌عنان از انوری ابیوردی رباعی 389
1. بر چرخ همیشه هم‌عنان رانده‌ای
بر ماه غبار موکب افشانده‌ای
زان شب که نشستیم به از انوری ابیوردی رباعی 390
1. زان شب که نشستیم به هم با طربی
کردیم فراق را به وصلت ادبی
عمزاد و عمزاد خریدند از انوری ابیوردی رباعی 391
1. عمزاد و عمزاد خریدند بری
عمزادگکی قدیمشان اندر پی
دوش ارنه وقارت به از انوری ابیوردی رباعی 392
1. دوش ارنه وقارت به زمین پیوستی
فریاد و دعایت به زمین کی بستی
دوش از سر درد نیستی از انوری ابیوردی رباعی 393
1. دوش از سر درد نیستی در مستی
گفتم فلکا نیست شدم گر هستی
گر دل پی یار گیردی از انوری ابیوردی رباعی 394
1. گر دل پی یار گیردی نیکستی
یا دامن کار گیردی نیکستی
گر شعر در مراد می‌بگشادی از انوری ابیوردی رباعی 395
1. گر شعر در مراد می‌بگشادی
یا کار کسی به شعر نوری دادی
ای دل تو بسی که از غمش از انوری ابیوردی رباعی 396
1. ای دل تو بسی که از غمش خون خوردی
چندین مخروش و باش تا چون کردی