ای فتنهٔ روزگار شب‌پوش منه از انوری ابیوردی رباعی 385
1. ای فتنهٔ روزگار شب‌پوش منه
و ابدالان را غاشیه بر دوش منه
مریخ به خنجر تو جوید فتوی از انوری ابیوردی رباعی 386
1. مریخ به خنجر تو جوید فتوی
ناهید به ساغر تو پوید ماوی
پایی که مرا نزد تو بد راهنمای از انوری ابیوردی رباعی 387
1. پایی که مرا نزد تو بد راهنمای
دستی که بدان خواستمت من ز خدای
در مرتبه از سپهر پیش آمده‌ای از انوری ابیوردی رباعی 388
1. در مرتبه از سپهر پیش آمده‌ای
وز آدم در وجود بیش آمده‌ای
بر چرخ همیشه هم‌عنان رانده‌ای از انوری ابیوردی رباعی 389
1. بر چرخ همیشه هم‌عنان رانده‌ای
بر ماه غبار موکب افشانده‌ای
زان شب که نشستیم به هم با طربی از انوری ابیوردی رباعی 390
1. زان شب که نشستیم به هم با طربی
کردیم فراق را به وصلت ادبی
عمزاد و عمزاد خریدند بری از انوری ابیوردی رباعی 391
1. عمزاد و عمزاد خریدند بری
عمزادگکی قدیمشان اندر پی
دوش ارنه وقارت به زمین پیوستی از انوری ابیوردی رباعی 392
1. دوش ارنه وقارت به زمین پیوستی
فریاد و دعایت به زمین کی بستی
دوش از سر درد نیستی در مستی از انوری ابیوردی رباعی 393
1. دوش از سر درد نیستی در مستی
گفتم فلکا نیست شدم گر هستی
گر دل پی یار گیردی نیکستی از انوری ابیوردی رباعی 394
1. گر دل پی یار گیردی نیکستی
یا دامن کار گیردی نیکستی
گر شعر در مراد می‌بگشادی از انوری ابیوردی رباعی 395
1. گر شعر در مراد می‌بگشادی
یا کار کسی به شعر نوری دادی
ای دل تو بسی که از غمش خون خوردی از انوری ابیوردی رباعی 396
1. ای دل تو بسی که از غمش خون خوردی
چندین مخروش و باش تا چون کردی