آن ماه که ماه نو سزد از انوری ابیوردی رباعی 361
1. آن ماه که ماه نو سزد یارهٔ او
خورشید می نشاط نظارهٔ او
ای راحت آن نفس که جان از انوری ابیوردی رباعی 362
1. ای راحت آن نفس که جان زد با تو
یک داو دلم در دو جهان زد با تو
رفتم چو نماند هیچ از انوری ابیوردی رباعی 363
1. رفتم چو نماند هیچ آبم بر تو
در چشم تو خوارتر ز خاک در تو
دستی نه که گستاخ بکوبد از انوری ابیوردی رباعی 364
1. دستی نه که گستاخ بکوبد در تو
پایی نه که آزاد بپوید بر تو
گر هیچ سعادتم رساند از انوری ابیوردی رباعی 365
1. گر هیچ سعادتم رساند بر تو
جان پیش کشم مباش گو در خور تو
دل هرچه ز بد دید پسندید از انوری ابیوردی رباعی 366
1. دل هرچه ز بد دید پسندید از تو
وز جمله جهان برید و نبرید از تو
آن صبر که حامی منست از انوری ابیوردی رباعی 367
1. آن صبر که حامی منست از غم تو
مویی نبرد ز عهد نامحکم تو
دورم ز قرار و خواب از انوری ابیوردی رباعی 368
1. دورم ز قرار و خواب از دوری تو
وز پرده برون شدم به مستوری تو
جان درد تو یادگار از انوری ابیوردی رباعی 369
1. جان درد تو یادگار دارد بی‌تو
اندوه تو در کنار دارد بی‌تو
دست تو که جود در سجود از انوری ابیوردی رباعی 370
1. دست تو که جود در سجود آید ازو
سرمایهٔ نزهت وجود آید ازو
آن دل که نشان نیست از انوری ابیوردی رباعی 371
1. آن دل که نشان نیست مرا در بر ازو
جز درد و به درد می‌زنم بر سر ازو
آن بت که به دست غم گرفتارم از انوری ابیوردی رباعی 372
1. آن بت که به دست غم گرفتارم ازو
وز دست همی درگذرد کارم ازو