مسعود قزل مست نه‌ای از انوری ابیوردی رباعی 409
1. مسعود قزل مست نه‌ای هشیاری
یک دم چه بود که مطربی بگذاری
گفتی که به هر قطعه از انوری ابیوردی رباعی 410
1. گفتی که به هر قطعه مرا هر باری
از خواجه به تازگی برآید کاری
ای دل به غم عشق بدین از انوری ابیوردی رباعی 411
1. ای دل به غم عشق بدین دشواری
آسان آسان پرده مگر برداری
بر سنگ قناعت ار عیاری از انوری ابیوردی رباعی 412
1. بر سنگ قناعت ار عیاری داری
از نیک و بد جهان کناری داری
در بنده به دیدهٔ دگر از انوری ابیوردی رباعی 413
1. در بنده به دیدهٔ دگر می‌نگری
با این همه خوش دلم چو درمی‌نگری
چون چنگ خودم به عمری از انوری ابیوردی رباعی 414
1. چون چنگ خودم به عمری ار بنوازی
هم در ساعت پردهٔ خواری سازی
چون صبح درآمد به جهان‌افروزی از انوری ابیوردی رباعی 415
1. چون صبح درآمد به جهان‌افروزی
معشوقه به گاه رفتن از دلسوزی
بر جان منت نیست دمی از انوری ابیوردی رباعی 416
1. بر جان منت نیست دمی دلسوزی
بر وصل توام نیست شبی پیروزی
هرکو به مواظبت بخواند از انوری ابیوردی رباعی 417
1. هرکو به مواظبت بخواند چیزی
با او به همه حال بماند چیزی
ای نوبت تو گذشته از از انوری ابیوردی رباعی 418
1. ای نوبت تو گذشته از چرخ بسی
بی‌نوبت تو مباد عالم نفسی
دی درویشی به راز با از انوری ابیوردی رباعی 419
1. دی درویشی به راز با همنفسی
می‌گفت کریم در جهان مانده کسی
با دل گفتم که‌ای همه از انوری ابیوردی رباعی 420
1. با دل گفتم که‌ای همه قلاشی
چونی و چگونه‌ای کجا می‌باشی