ای دل ز فلک چرا نیوشی از انوری ابیوردی رباعی 301
1. ای دل ز فلک چرا نیوشی آزرم
هم بادم سرد ساز و با گریهٔ گرم
آخر ز تو چون روی به از انوری ابیوردی رباعی 302
1. آخر ز تو چون روی به خون تر دارم
در عشق ز هیچ روی باور دارم
از غم صدف دو دیده پر از انوری ابیوردی رباعی 303
1. از غم صدف دو دیده پر در دارم
وز حادثه پوستین به گازر دارم
در کوی غمت هزار منزل از انوری ابیوردی رباعی 304
1. در کوی غمت هزار منزل دارم
وز دست تو پای صبر در گل دارم
راز تو ز بیم خصم پنهان از انوری ابیوردی رباعی 305
1. راز تو ز بیم خصم پنهان دارم
ورنه غم و محنت تو چندان دارم
نه در غم عشق یار یاری از انوری ابیوردی رباعی 306
1. نه در غم عشق یار یاری دارم
نه همنفسی نه غمگساری دارم
ای دل ز وصال تو نشانی از انوری ابیوردی رباعی 307
1. ای دل ز وصال تو نشانی دارم
وی جان ز فراق تو امانی دارم
من با تو که عشق جاودانی از انوری ابیوردی رباعی 308
1. من با تو که عشق جاودانی دارم
یک مهر و هزار مهربانی دارم
نام تو نویسم ار قلم از انوری ابیوردی رباعی 309
1. نام تو نویسم ار قلم بردارم
کوی تو گذارم چو قدم بردارم
در کار تو هر روز گرفتارترم از انوری ابیوردی رباعی 310
1. در کار تو هر روز گرفتارترم
غمهای ترا به جان خریدارترم
بفروختمت سزد به جان از انوری ابیوردی رباعی 311
1. بفروختمت سزد به جان باز خرم
ارزان بفروختم گران باز خرم
من بنده که کمتر سگ از انوری ابیوردی رباعی 312
1. من بنده که کمتر سگ کویت باشم
این بس باشد که مدح‌گویت باشم