ما با این همه غم با از انوری ابیوردی رباعی 229
1. ما با این همه غم با که گساریم آخر
وین غصه دمی با که برآریم آخر
ای ماه تمام برنیایی از انوری ابیوردی رباعی 230
1. ای ماه تمام برنیایی آخر
جانی که همی رخ ننمایی آخر
دی گر بفزود عز دین از انوری ابیوردی رباعی 231
1. دی گر بفزود عز دین عدل عمر
وز جور تهی کرد زمین عدل عمر
خورشید ز رای مقتفی از انوری ابیوردی رباعی 232
1. خورشید ز رای مقتفی دارد نور
وز دولت سنجریست گیتی معمور
ای رای تو آفتاب و ای از انوری ابیوردی رباعی 233
1. ای رای تو آفتاب و ای کلک تو تیر
وی چون تو جوان نبوده در عالم پیر
هستم شب و روز و روز از انوری ابیوردی رباعی 234
1. هستم شب و روز و روز و شب در تدبیر
تا خصم ترا چون کشم ای بدر منیر
منصوریه هر گزت درآمد از انوری ابیوردی رباعی 235
1. منصوریه هر گزت درآمد به ضمیر
کاین به درت موکب میمون وزیر
ای چرخ نفور از جفای از انوری ابیوردی رباعی 236
1. ای چرخ نفور از جفای تو نفیر
وی بخت جوان فغان از این عالم پیر
ای دل هم از ابتدا دل از انوری ابیوردی رباعی 237
1. ای دل هم از ابتدا دل از جان برگیر
وانگه به فراغت پی آن دلبر گیر
از دست تو بنده داستانی از انوری ابیوردی رباعی 238
1. از دست تو بنده داستانی شده گیر
وز مهر نشانهٔ جهانی شده گیر
جز بنده رفیق و عاشق از انوری ابیوردی رباعی 239
1. جز بنده رفیق و عاشق و یار مگیر
غمخوار توام عمر مرا خوار مگیر
از آرزوی خیال تو روز از انوری ابیوردی رباعی 240
1. از آرزوی خیال تو روز دراز
در بند شبم با دل پر درد و نیاز