جشن عید اندرین همایون از انوری ابیوردی قصیده 186
1. جشن عید اندرین همایون جای
که بهشتی است در جهان خدای
ای قبلهٔ کوی خاکی از انوری ابیوردی قصیده 187
1. ای قبلهٔ کوی خاکی و آبی
وی فخر همه قبیلهٔ آبی
ای برادر بشنوی رمزی از انوری ابیوردی قصیده 188
1. ای برادر بشنوی رمزی ز شعر و شاعری
تا ز ما مشتی گداکس را به مردم نشمری
ای چو عقل اول از آلایش از انوری ابیوردی قصیده 189
1. ای چو عقل اول از آلایش نقصان بری
چون سپهرت بر جهان از بدو فطرت برتری
حکم یزدان اقتضا آن از انوری ابیوردی قصیده 190
1. حکم یزدان اقتضا آن کرده بودست از سری
کز جهان بر دو محمد ختم گردد مهتری
حبذا بزمی کزو هردم از انوری ابیوردی قصیده 191
1. حبذا بزمی کزو هردم دگرگون زیوری
آسمان بر عالمی بندد زمین بر کشوری
ای ترا گشته مسخر حشم از انوری ابیوردی قصیده 192
1. ای ترا گشته مسخر حشم دیو و پری
کوش تا آب سلیمان پیمبر نبری
ای مسلمانان فغان از انوری ابیوردی قصیده 193
1. ای مسلمانان فغان از دور چرخ چنبری
وز نفاق تیر و قصد ماه و سیر مشتری
زهی کلک تو اندر چشم از انوری ابیوردی قصیده 194
1. زهی کلک تو اندر چشم دولت کحل بیداری
به عونش کرده مدتها جهانداران جهانداری
ای ز تیغ تو در سرافرازی از انوری ابیوردی قصیده 195
1. ای ز تیغ تو در سرافرازی
ملک ترکی و ملت تازی
ای رفته به فرخی و فیروزی از انوری ابیوردی قصیده 196
1. ای رفته به فرخی و فیروزی
باز آمده در ضمان به‌روزی
ای کرده ز تیغت فلک از انوری ابیوردی قصیده 197
1. ای کرده ز تیغت فلک تحاشی
فتحت ز حشم نصرت از حواشی